Η συνεχής μελέτη του κομμουνιστικού μανιφέστου των Μαρξ και Ένγκελς δεν αποτελεί μια στείρα ''αρχαιολατρεία''.
Είναι μια επιτακτική ανάγκη για την κατανόηση όσων συμβαίνουν γύρω μας. Η αξία του κειμένου αυτού έγκειται στο γεγονός ότι 170 χρόνια μετά την εκδοσή του, παραμένει φρέσκο και βοηθάει κάθε συνειδητό πολίτη.
Στην εισαγωγή λοιπόν αναφέρει την ιερή συμμαχία της γερασμένης Ευρώπης ενάντια στο φάντασμα του κομμουνισμού. Είναι ο Πάπας , ο τσάρος , ο αυστριακός Μέτερνιχ και ο γάλλος Γκιζό.
Θα σταθούμε στο τελευταίο όνομα του Γκιζό που σίγουρα έχει ενδιαφέρον αφού το αναφέρουν οι συγγραφείς στην εισαγωγή του Μανιφέστου.
Ο Φρανσουά Γκιζό ήταν ο κυβερνήτης της Γαλλίας επί βασιλείας Λουδοβίκου Φίλιππου για δέκα χρόνια περίπου, δηλαδή 1840 έως 1850. Ο βασιλιάς έλεγε γι'αυτόν χαρακτηριστικά ότι είναι το στόμα του!
Εκτιμούσε ότι δεν πρέπει να αλλάξει τίποτε στο σύστημα και απλώς να ασχολούνται οι πολίτες με την ανάπτυξη του πλούτου.
Γι' αυτό έχει αποδοθεί στον Γκιζό η προτροπή: Πλουτίστε!
Ακόμα κι αν δεν την έχει πει, ένα είναι το σίγουρο. Αυτό ήταν η ουσία της πολιτικής του!
Η πολιτική του ήταν αυτή της πεισματικής ακινησίας. Μισούσε και πολεμούσε κάθε προσπάθεια ανανέωσης.
Η διαφθορά έπαιζε πρωταρχικό ρόλο στην Γαλλία την εποχή εκείνη και ο Γκιζό κυβερνούσε στηριζόμενος στην εξαγορά συνειδήσεων!
Καταλαβαίνουμε λοιπόν , γιατί γίνεται ειδική αναφορά στο όνομά του, στην εισαγωγή μάλιστα του κομμουνιστικού Μνιφέστου!
Είναι μια επιτακτική ανάγκη για την κατανόηση όσων συμβαίνουν γύρω μας. Η αξία του κειμένου αυτού έγκειται στο γεγονός ότι 170 χρόνια μετά την εκδοσή του, παραμένει φρέσκο και βοηθάει κάθε συνειδητό πολίτη.
Στην εισαγωγή λοιπόν αναφέρει την ιερή συμμαχία της γερασμένης Ευρώπης ενάντια στο φάντασμα του κομμουνισμού. Είναι ο Πάπας , ο τσάρος , ο αυστριακός Μέτερνιχ και ο γάλλος Γκιζό.
Θα σταθούμε στο τελευταίο όνομα του Γκιζό που σίγουρα έχει ενδιαφέρον αφού το αναφέρουν οι συγγραφείς στην εισαγωγή του Μανιφέστου.
Ο Φρανσουά Γκιζό ήταν ο κυβερνήτης της Γαλλίας επί βασιλείας Λουδοβίκου Φίλιππου για δέκα χρόνια περίπου, δηλαδή 1840 έως 1850. Ο βασιλιάς έλεγε γι'αυτόν χαρακτηριστικά ότι είναι το στόμα του!
Εκτιμούσε ότι δεν πρέπει να αλλάξει τίποτε στο σύστημα και απλώς να ασχολούνται οι πολίτες με την ανάπτυξη του πλούτου.
Γι' αυτό έχει αποδοθεί στον Γκιζό η προτροπή: Πλουτίστε!
Ακόμα κι αν δεν την έχει πει, ένα είναι το σίγουρο. Αυτό ήταν η ουσία της πολιτικής του!
Η πολιτική του ήταν αυτή της πεισματικής ακινησίας. Μισούσε και πολεμούσε κάθε προσπάθεια ανανέωσης.
Η διαφθορά έπαιζε πρωταρχικό ρόλο στην Γαλλία την εποχή εκείνη και ο Γκιζό κυβερνούσε στηριζόμενος στην εξαγορά συνειδήσεων!
Καταλαβαίνουμε λοιπόν , γιατί γίνεται ειδική αναφορά στο όνομά του, στην εισαγωγή μάλιστα του κομμουνιστικού Μνιφέστου!
Για το Κομμουνιστικό Μανιφέστο (manifest=διακήρυξη)ή όπως είναι το σωστό "Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος (Manifest der Kommunistische Partei) θέλω να πώ οτι είναι το πιό συμπυκνωμένο κοινωνικοπολιτικό κείμενο των MARX-ENGELS στηριγμένο στην συνεπή επέκταση του διαλεκτικού υλισμού, στή μόνη επιστημονική φιλοσοφική μέθοδο ερμηνείας της εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας που είναι ο Ιστορικός Υλισμός. Το Μανιφέστο του Κομ/κού Κόμματος, θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλα τα Πανεπιστήμια ανθρωπιστικών σπουδών,στις Σχολές Κοινωνικών Επιστημών ιδιέταιρα στα τμήματα Κοινωνιολογίας και Πολιτικών Επιστημών. Το Μανιφέστο έχει εκδοθεί μυριάδες φορές σε όλες τις γλώσσες του κόσμου! Μιά απο τις ελληνικές εκδόσεις είναι αυτή του εκδοτικού οίκου "ΘΕΜΕΛΙΟ",σε μετάφραση του Γιώργου Κόττη και εισαγωγή του Άγγλου φιλοσόφου-ιστορικού Eric Hobsbawm, 32 σελίδων. Τη συνιστώ εκθύμως σε κάθε έλληνα πολίτη απο 17 έως και 107 χρονών. Πολύ διαφωτιστικό και επίκαιρο,για κάθε απόχρωσης αριστερό, είναι το 4ο κεφάλαιο μέ θέμα:Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή