 |
| το καράβι με τις όποιες δυσκολίες,συνεχίζει το ταξίδι του |
Στα μεγάλα οχυρά του παλιού συστήματος, όπως ελίτ και τέταρτη εξουσία , βλέπω τη γνωστή κινητικότητα και το λυσσαλέο πόλεμο μέχρις εσχάτων, ενάντια στην κυβέρνηση Σύριζα.
Πυρά, δολιοφθορές, υπονόμευση.
Κάτω στα χαμένα, διακρίνω σκόρπιους ή ανά ομάδες, εκδηλωτικούς, κάποιους λιγοστούς γνώριμους,πρώην της από δω κάποτε κοινής στράτευσης.
Συνιστούν σήμερα καλό θέαμα και βολικό θέμα για το οχυρό της τέταρτης εξουσίας.
Δείχνουν ανήσυχοι που απομακρύνεται το σενάριο πτώσης της κυβέρνησης και πολιτικής τους επιβίωσης, χειρονομούν, φωνάζουν, βρίζουν.
Κάποιοι προσπαθούν να πουλήσουν τις εφημερίδες τους, την πραμάτειά τους...
Μάταια, λιγοστή ανταπόκριση...
Άλλοι αγορεύουν σε λιγοστούς φίλους τους, άλλοι γράφουν λίβελους, άλλοι πλακώνονται μπροστά στις κάμερες.
Νιώθουν πως πολιτικά έχουν τελειώσει και το άμεσο μέλλον τούς επιφυλάσσει την ανυπαρξία ή στην καλύτερη περίπτωση την απόλυτη απομόνωση.
Χωρίς αφήγημα, χωρίς πρόταση διεξόδου, μόνο με το μίσος και την άρνηση, πολιτικά τυφλοί, αυτοαναφορικοί, έχασαν οριστικά και την ελάχιστη γείωση με την κοινωνία και τις προσδοκίες της.
Δεν είναι ευχάριστη κατάσταση, δεν είναι δικαίωση κανενός.
Είναι η ανθρώπινη φύση, είναι τα μεγάλα εγώ, είναι η λάθος διαπαιδαγώγηση, είναι οι αδιέξοδοι δρόμοι, είναι οι οδυνηρές διαψεύσεις, είναι οι περιχαρακώσεις ;
Σίγουρα είναι η παρακμή κι η ήττα ενός μοντέλου οργάνωσης και σκέψης της αριστεράς που στην αρχή του 21ου αιώνα απαιτεί τη ριζική της αναμόρφωση και επανατοποθέτηση.
Εξαιρετικό κι εύστοχο !
ΑπάντησηΔιαγραφή