Τον ρώτησα αν είναι αραβικά γράμματα και διστακτικά μου απάντησε "ναι"...
Τότε με ενθουσιασμό, του είπα πως αγαπώ πολύ την αραβική γραφή, γιατί μοιάζει με ζωγραφική και πως θα ήθελα να μου την μάθει...
Εκείνος χαμογελαστός, δέχτηκε και άρχισε να σχεδιάζει το πρώτο μας μάθημα.
Η υπόλοιπη τάξη, έδειξε αμέσως μεγάλο ενδιαφέρον και, επίσης, ενθουσιασμό: "κύριε, μοιάζει όντως με ζωγραφική", "κύριε δεν καταλαβαίνουμε τι γράφει, αλλά είναι όμορφα τα γράμματα"...
Εκείνος περήφανος που αναλάμβανε να μας ξετυλίξει τα μυστικά μιας γραφής που μόνο εκείνος γνώριζε και που παράλληλα, τόσο πολύ μας γοήτευε.
Οι πρώτες σημειώσεις των μαθημάτων αραβικών μου λοιπόν, με δάσκαλο τον καλό μου Φάρες...
Κλειδιά και αντικλείδια ψυχής...το μόνο που χρειάζεται, είναι αγάπη και ενδιαφέρον...και όλα τα άλλα έρχονται απολύτως φυσιολογικά...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου