5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1912 Η ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ του Γιώργου Καρρέρ

ΦΡ. ΚΑΡΡΕΡ 1841-1917

Σαν σήμερα το 1912, ναυτικό άγημα, το οποίο μεταφέρθηκε από το αντιτορπιλικό «Θύελλα», αποβιβάθηκε στην Ικαρία η οποία επισήμως πλέον, ενώθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, εκπρόσωποι του νησιού, είχαν επισκεφθεί τον Ναύαρχο Κουντουριώτη στην Λήμνο και του επέδωσαν ψήφισμα με το οποίο κήρυσσαν την Ένωση του νησιού με την Μητέρα Πατρίδα.

Στις 17 Ιουλίου 1912 οι επαναστατημένοι Ικαριώτες εξεδίωξαν τις μικρές τουρκικές φρουρές, με αρχηγό τον ιατρό Ιωάννη Μαλαχία. Για 5 μήνες η Ικαρία παρέμεινε ανεξάρτητη πολιτεία, με τις δικές της ένοπλες δυνάμεις, σφραγίδες και ύμνο ως η Ελευθέρα Πολιτεία Ικαρίας.

 Μετά την έκρηξη του Ελληνοτουρκικού πολέμου και την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και των άλλων νησιών η Εθνοσυνέλευση της Ικαρίας απεφάσισε την ένωσή της με την Ελλάδα.

Κατά το πεντάμηνο διάστημα του βίου της Ελευθέρας Πολιτείας της Ικαρίας είχε καθιερωθεί ιδιαίτερος Εθνικός Ύμνος σε στίχους του Ζακύνθιου λογίου Φρειδερίκου Καρρέρ (1841-1917), αδελφού του συνθέτη Παύλου Καρρέρ. Η μελοποίησις του Ύμνου είχε γίνει από τον συνθέτη Κωνσταντίνο Ψάχο (1866-1949).

ΕΙΣ ΙΚΑΡΙΑΝ

Απ’ το δώμα του Πλάστη σταλμένη
η Θεά η γλυκιά, κατεβαίνει
με ρομφαία στο ένα της χέρι
και στο άλλο αναμμένο δαδί,
τη χαρά και το φως για να φέρει
στο μικρό αλλ’ ανδρείο νησί.

Και τα σίδερα σκίζει, σκορπάει
καίει τα ράκη, μακριά τα πετάει
που από χρόνια το είχαν ζωσμένο
το νησάκι τ’ ωραίο σφικτά,
γιατί ήταν το μαύρο δεμένο
στην πικρή του βαρβάρου σκλαβιά.

Και κινώντας το κάτασπρο χέρι
με το πύρινο πού ‘χε μαχαίρι
με ολόχρυσα γράφει ψηφία
στου μαρμάρου την πλάκα βαθειά:
“Είσαι αθάνατη, ναι, ΙΚΑΡΙΑ
και στεφάνια σου πρέπουν πολλά”

Ζάκυνθος – Αύγουστος 1912
Φρ. Καρρέρ

Categories: ιστορικά