Ένα χρόνο μετά και όλα μοιάζουν σαν να ζούμε ξανά τις εποχές του 2010-15 όπου η κρίση είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της. Κάθε μέρα που βρίσκεται στην κυβέρνηση η ΝΔ όλα γυρίζουν ξανά στις εποχές που εύχομασταν να μην ζήσουμε ποτέ ξανά...καθημερινά όλα αρχίζουν να θυμίζουν την πενταετία 2010-15 όπου η κρίση είχε φτάσει στο αποκορύφωμα της, μετά απο 40 χρόνια λεηλασίας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για προσωπικό ή φιλικό συμφέρον και μόνο...
Ένα χρόνο μετά και στους δρόμους έχει επιστρέψει ξανά η κρατική βία, στις γειτονιές οι συζητήσεις για το αύριο είναι καθημερινές την ώρα που στήνουν ξανά από το μηδέν τις δομές αλληλεγγύης όπου μέχρι πέρσι ήταν σχεδόν αχρείαστες...
Στον εργασιακό τομέα ξανά ανασφάλεια και φόβος, δουλειά που σε πολλές περιπτώσεις θυμίζει δουλεία...αλλά και ένα κράτος που πλέον στηρίζει τις αυθαιρεσίες αλλά και τους μισθούς πείνας.
Η υγεία ένα βήμα πρίν την κατάρρευση με περισσότερες ελλείψεις και μεγαλύτερο κίνδυνο για τους ανθρώπους που μπορεί να χρειαστούν περίθαλψη ειδικά μέσα σε μια πανδημία.
Η παιδεία απλά γυρίζει στα μαύρα χρόνια της δικτατορίας που πολλοί υποστηρικτές αλλά και κάποιοι υπουργοί της κυβέρνησης την υμνούν σαν απαραίτητη για την Ελλάδα χρονική περίοδο, που μάλλον θα ήθελαν να ζήσουν ξανά...
Ένα χρόνο μετά, και το μόνο που έχει κάνει η κυβέρνηση είναι να πετάει πυροτεχνήματα παρουσιάζοντας σαν δικά της τα έργα που άφησαν οι προκάτοχοι η ξεκινώντας (υποτίθεται) ιδιωτικές επενδύσεις με δημόσιο χρήμα, αλλα και κόβοντας κορδέλες για το θεαθήναι ξοδεύοντας περισσότερα για μια γλάστρα από λαμαρίνα από όσο θα δώσουν σε έναν άνεργο με παιδιά, φυσικά δίπλα της έχει πολλά ΜΜΕ και κάποια εννοείται με το αζημίωτο, όπως μαρτυρά η δημοσιοποίηση της λίστας των επιχορηγήσεων...και όλα αυτά τα παρουσιάζουν σαν όαση μέσα στην κόλαση που μας χτίζουν...
Ένα χρόνο μετά και ντρέπομαι που κάποιοι πίστεψαν αυτά τα άτομα...αυτούς που το μόνο που έχουν να προσφέρουν απλόχερα είναι η δυστυχία η βία και ο πόνος, αυτούς που μας διέλυσαν τα όνειρα μας και μαζί με τα ταμεία λεηλάτησαν και τις ζωές μας...αλλά εμείς δεν θα κάνουμε πίσω γιατί εμείς ξέρουμε το δρόμο αλλά και το δρόμο όσες απαγορεύσεις και αν βάλουν...εμείς ξέρουμε πως κάποια στιγμή η κυβέρνηση τους θα είναι ξανά παρελθόν, μαζί με την ακροδεξιά ατζέντα της και τα αντιλαϊκά μέτρα της.
Εμείς κατά βάθος ξέρουμε πως κάποια μέρα τα όνειρα μας θα γίνουν ξανά πραγματικότητα για ένα καλύτερο αύριο και πως κάποια στιγμή όλα θα αλλάξουν...
Ειλικρινά τότε δεν ξέρω τι θα αντιμετωπίσουμε όλοι μας, γιατί σίγουρα όπως είδη φαίνεται από τις μέχρι τώρα κινήσεις τους θα έχουν κάνει ξανά μεγάλη ζημιά...αλλά και πάλι τότε θα σωθεί ότι μπορεί να σωθεί...και αυτό θα είναι ξανά για όλους και όχι για τους λίγους και εκλεκτούς...
Μέχρι τότε όμως καλούς αγώνες σε όλες και όλους.
*ο Β.Παπαμιχαήλ είναι ακτιβιστής, αλληλέγγυος της Αριστεράς
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου