Όπως αρκετοί από εσάς μπορεί να γνωρίζετε τις περασμένες ημέρες υπήρξαν δύο εκπλήξεις που προέρχονταν από δύο ευρωπαϊκά κράτη...
Η πρώτη έκπληξη ήταν το κείμενο κατά του αντισημιτισμού στη Γαλλία το οποίο ήταν υπογεγραμμένο από δεκάδες προσωπικότητες της Γαλλίας και δόθηκε στη δημοσιότητα μέσα από την ιστοσελίδα της γαλλικής εφημερίδας le Parisien με αφορμή την δολοφονία της Mireille Knoll Εβραίας (που ως παιδί είχε επιζήσει του Ολοκαυτώματος) από φανατικούς......
και η δεύτερη έκπληξη ήταν η πορεία άνω των 2.000 ανθρώπων κατά του αντισημιτισμού στη Γερμανία με αφορμή την βάναυση επίθεση που δέχτηκε νεαρός από επίσης φανατικό την ώρα που περπατούσε στο δρόμο φορώντας στο κεφάλι του το παραδοσιακό εβραϊκό κιπά...
Και φυσικά διαβάζοντας αυτές τις κινήσεις στήριξης δημιουργούνται και διάφορα ερωτήματα εσωτερικού τύπου
Οπως για παράδειγμα το τι κάνει η ελληνική κοινωνία εναντίον του αντισημιτισμού;
Και κάνω αυτή την ερώτηση γιατί όσοι ασχολούμαστε με το θέμα ξέρουμε καλά πως Ζούμε σε μια κοινωνία που ο αντισημιτισμός της έχει χτυπήσει ήδη την πόρτα εδώ και χρόνια...
Ζούμε σε μια χώρα που έχουν γίνει επιθέσεις σε συναγωγές και σε εβραϊκά κοιμητήρια.
Ζούμε σε μία κοινωνία που έχουν βεβηλώσει επανειλημμένα τα εβραϊκά μνημεία.
Ζούμε σε μία κοινωνία που όταν κάποιος δηλώσει φιλο-Εβραίος η ακόμα χειρότερα για κάποιους αν ταχθεί υπέρ της ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα δεχτεί ένα bullying που θα φτάσει ακόμα και στην αμφισβήτηση της πολιτικής του ιδεολογίας (ειδικότερα αν ανήκει στην αριστερά)
Ζούμε σε μια κοινωνία που ακόμα φοβάται να μιλήσει ανοιχτά για το παρελθόν που θα μπορούσε να αποτελέσει μάθημα για τους νέους.
Ζούμε σε μία κοινωνία που δεν τολμά να αναφέρει τα ονόματα των Ελλήνων συνεργατών των ναζί που πρωτοστάτησαν στην μαζική δολοφονία χιλιάδων Ελλήνων Εβραίων διαλύοντας στην ουσία τις μεγαλύτερες εβραϊκές κοινότητες της χώρας και δεν τους αναφέρει γιατί μερικοί απόγονοι τους είναι ακόμα και σήμερα "ευυπόληπτα" πρόσωπα αντί να είναι ξεχασμένα στη λήθη.
Ζούμε όμως και σε μία κοινωνία που κάποιοι ρομαντικοί ευελπιστούμε ακόμα να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στην ιστορία.
Ναι λοιπόν κάποιοι έχουμε αυτό το όνειρο και αυτό το όνειρο πρέπει να γίνει πραγματικότητα...θα μου πείτε πως...
Απλά πρώτα απ'όλα πρέπει η ελληνική πολιτική σκηνή με σοβαρές αποφάσεις να δει ξανά το θέμα της νομοθεσίας και το λέω αυτό γιατί για εμένα πρέπει να γίνουν τροποποιήσεις στην υπάρχουσα νομοθεσία έτσι ώστε να ακολουθηθεί η ευρωπαϊκή νομοθετική οδός σαν παράδειγμα η οποία μπορεί να ξεχωρίσει τον "τύπο" της επίθεσης που μπορεί να δεχτεί ένας άνθρωπος ένας χώρος η ένα Μνημείο στο αν πρόκειται δηλαδή για τυχαία η εσκεμμένη με βάση τον αντισημιτισμό.
Μετά θα πρέπει να σπάσουν και από άλλους και όχι μόνο από μια μικρή μερίδα ανθρώπων ορισμένα ταμπού δηλαδή να μιλήσουν όλοι επιτέλους ανοιχτά και με ονόματα για το παρελθόν και για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι ναζί με την συνεργασία των Ελλήνων συνεργατών τους.
Αμέσως μετά μια καλή κίνηση θα ήταν η καλύτερη ενημέρωση των μαθητικών βιβλίων της ιστορίας σε σημείο που να μπορεί ο μαθητής να ξεχωρίσει καλύτερα κάποια πράγματα αλλά και που να προϊδεάζει πως ο Εβραίος δεν είναι το "τέρας" του παραμυθιού που πλασάρουν στην κοινωνία κάποιοι συνήθως ακροδεξιοί αλλά και από άλλους χώρους αλλά αυτός που πλήρωσε ένα από τα μεγαλύτερα τμήματα.
Αλλά πριν απ'όλα αυτά μια θετική κίνηση θα ήταν να έπαιρναν σαν παράδειγμα κάποιοι άνθρωποι στην Ελλάδα (πολιτικοί καθηγητές άνθρωποι των τεχνών κτλ) την κίνηση των Γάλλων συναδέλφων τους.
Ας αναλογιστουν λοιπόν τους χιλιάδες Έλληνες Εβραίους πολίτες που δεν επέστρεψαν ποτέ από τα στρατόπεδα του θανάτου ας δούν τις αντισημιτικές επιθέσεις που γίνονται στην Ελλάδα κατά καιρούς ας δουν και στα μάτια μερικούς από τους τελευταίους επιζώντες του Ολοκαυτώματος ας διαβάσουν εκτός από την επιστολή στη le Parisien και την επιστολή των Ευρωπαίων διανοούμενων στην εφημερίδα Le Monde με τίτλο "Είμαστε όλοι Εβραίοι" το 2012 με αφορμή την είσοδο της νεοναζιστικής Χ.Α στη Βουλή και ας πάρουν επιτέλους μια ανοιχτή δημόσια θέση για όλα...
Φυσικά όλα αυτά δεν θα έχουν καμία αξία όπως ήδη έχετε καταλάβει αν δεν απομονωθεί κοινωνικά και πολιτικά η ακροδεξιά στην Ελλάδα μια ακροδεξιά η οποία δυστυχώς είχε μια ραγδαία άνθηση τα τελευταία χρόνια και που όλοι μας ελπίζουμε στην συντριπτική ήττα της των επόμενο καιρό...
Ας ελπίσουμε λοιπόν εμείς οι ρομαντικοί ονειροπόλοι πως τα όνειρα μας κάποια μέρα θα πραγματοποιηθούν το μόνο που εύχομαι είναι να μην υπάρξει κάποια παρόμοια αφορμή σαν αυτή της Γαλλίας και στην Ελλάδα για την πιο δυναμική αντιμετώπιση του αντισημιτισμού και στην Ελλάδα...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου