" ή με τον Χατζιδακι ή με τον Κουρή"
που το διαβάζω με λύπη μου μεγάλη συνεχώς από φίλους θέλω να πω και εγώ την δικιά μου άποψη που έζησα και γνώρισα και τους δυο και κυρίως τον Χατζιδακι που υπήρξα ερμηνεύτρια του σε πρώτης εκτέλεσης τραγούδια του .
- Ο λαϊκισμός πολιτογραφημένος πλέον ελληνικός και ο ελιτισμός ο των εκλεκτών , περιφρονούν με τον ίδιο τρόπο ο ένας τον άλλον ...
Η διαφορά είναι μόνον στη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι λαϊκοί και οι ελιτίστες.
Δεν είναι το ίδιο να σε ακουμπούν τα μαγικά χέρια του Μ. Χατζιδακι , να σε κοιτάει να σου μιλάει να σε μαλώνει να σε θαμπώνει με την εξυπνάδα και το χιούμορ του... με το να σου πυροδοτεί ο Κουρής την "επιθετική αμάθεια σου" όπως τόσο ρεαλιστικά περιέγραψε ο Νικόλας Σεβαστάκης σε ένα από τα διακεκριμένα άρθρα του.
Να σε ρίχνει στο βόθρο του λεξιλόγιου του μίσους , να σε χαμηλώνει σαν άνθρωπο, σαν πολίτη , σαν συνείδηση.
Όμως όταν πέφτει το σκοτάδι.... και τα δυο είδη ανθρώπων κοιμούνται με μίσος και περιφρόνηση ο ένας για τον άλλον.
Και οι δυο ονειρεύονται πως θα εξοντώσουν ο ένας τον αλλον.
Το πρωί τιποτα δεν έχει αλλάξει.
Η ιστορια συνεχίζεται το ίδιο και το βλέπουμε σήμερα και το βλέπαμε και χθες.
Ο Χατζιδακις που λατρεύω είχε το ελάττωμα του ελιτιστή... ακύρωνε και διέγραφε τους ανθρώπους σκληρά και περιφρονητικά και δεν έκανε όπως όλοι οι ελιτίστες τίποτα για να αλλάξει συνειδήσεις. Όταν περιφρονείς τον αμαθή λαό δεν τον βοηθάς ... τον κάνεις επιθετικό, τον μετατρέπεις σε Τέρας.
Ο Κουρης από την άλλη βοήθησε με τον πλέον ανεκπαίδευτο και ωμό τρόπο τον περιφρονημένο από την ελιτίστικη δεξιά λαό να "πιστέψει "σε σαθρά θεμέλια στον εαυτό του.
Αν ζούσε ο Χατζιδάκις σήμερα θα μίλαγε ορθά αλλά από καθέδρας οπως Πάντα.
Όταν οι ελιτίστες θα γίνουν λαϊκοί και οι λαϊκοί ελιτίστες, όταν θα σμίξουν τα χνώτα, όταν θα μικρύνουν την απόσταση, όταν θα αποδεχτούν αλλήλους ,τότε ίσως αρχίσουμε να μιλάμε για μια καλύτερη πατρίδα.
* η Γιάννα Κατσαγεώργη είναι δημοσιογράφος που ζει στην Νέα Υόρκη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου