Στο 1829,η Πάτρα -μολονότι είχαν επιστρέψει από την Ζάκυνθο ή και από το εσωτερικό της Πελοποννήσου πολλοί από τους κατοίκους που είχαν εγκαταλείψει την πόλη- δεν είχε παραπάνω από 4.000 ψυχές.
Γρήγορα άρχισαν να συρρέουν Ελληνες άλλων περιοχών.
Ανάμεσα τους ήταν πολλοί Ζακυνθινοί που ίδρυσαν στην συνοικία τους τον ναό του Αγίου Διονυσίου,που το 1928 αντικαταστάθηκε από τον τωρινό.
Ηρθαν Κεφαλονίτες και Κερκυραίοι και Ιθακήσιοι.
Ετσι μέχρι τον Β παγκόσμιο πόλεμο ήσαν οι Επτανήσιοι,η πολυπληθέστερη ομάδα Πατρινών.
Το γεγονός αυτό,καθώς και η συνεχής επικοινωνία με τα νησιά του Ιονίου,είχαν δώσει στην Πάτρα ,από τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια,ένα ιδιαίτερο χρώμα,που δεν είχε καμιά άλλη πόλη της Ελλάδας!
Γρήγορα άρχισαν να συρρέουν Ελληνες άλλων περιοχών.
Ανάμεσα τους ήταν πολλοί Ζακυνθινοί που ίδρυσαν στην συνοικία τους τον ναό του Αγίου Διονυσίου,που το 1928 αντικαταστάθηκε από τον τωρινό.
Ηρθαν Κεφαλονίτες και Κερκυραίοι και Ιθακήσιοι.
Ετσι μέχρι τον Β παγκόσμιο πόλεμο ήσαν οι Επτανήσιοι,η πολυπληθέστερη ομάδα Πατρινών.
Το γεγονός αυτό,καθώς και η συνεχής επικοινωνία με τα νησιά του Ιονίου,είχαν δώσει στην Πάτρα ,από τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια,ένα ιδιαίτερο χρώμα,που δεν είχε καμιά άλλη πόλη της Ελλάδας!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου