ονομαστός μισέλληνας. Στα 1818 διορίστηκε Γενικός Πρόξενος της Βρετανίας στην Πελοπόννησο, με έδρα την Πάτρα. Ασχολήθηκε με το εμπόριο της σταφίδας, ως αντιπρόσωπος της αγγλικής εταιρείας Cartwright, από το οποίο απέκτησε μεγάλη περιουσία.
Ο Γκρην, έχοντας την ιδιότητα του Γενικού Πρόξενου, δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα ασφάλειας, αφού οι Έλληνες προύχοντες δεν τολμούσαν να «πειράξουν» τον αντιπρόσωπο της τότε υπερδύναμης Αγγλίας.
Εκμεταλλευόμενος λοιπόν αυτή του την ιδιότητα, καθώς και τη γενικότερη εχθρική στάση της Αγγλίας απέναντι στην Ελληνική Επανάσταση (τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια), αν και χρωστούσε σημαντικά ποσά στους μεγαλοτραπεζίτες της εποχής, όπως στον Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο, με πρόφαση ότι ήταν παράνομοι για την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως επαναστάτες, δεν τους ξεπλήρωσε τις οφειλές του. Είχε στενές επαφές με τους Τούρκους λόγω των εμπορικών συναλλαγών του.
- Αμέσως μόλις αντιλήφθηκε τις κινήσεις των φιλικών στην Πάτρα, ειδοποίησε τους τούρκους του Κάστρου αλλά και της Τριπολιτσάς από τον Ιανουάριο του 1821. Ζήτησε δε και από τον Καπετάν Μπέη, ο οποίος τότε με το στόλο έπλεε κοντά στην Πάτρα, να ενισχύσει τη φρουρά της Πάτρας. Πράγματα που πέτυχε.
- Επιπλέον, έφερε τον Γιουσούφ (Ισούφ) πάσα στην Πάτρα, ενώ αυτός κατευθυνόταν προς Εύβοια. Συγκεκριμένα έστειλε τον αδελφό του να τον ειδοποιήσει. Σαν να μην έφτανε αυτό, μετά από λίγες ημέρες, κατέδωσε στους Τούρκους, την από τους Έλληνες υπονόμευση των τειχών του κάστρου (έσκαβαν λαγούμι), προειδοποιώντας τον Γιουσούφ, που ήδη είχε στρατοπεδεύσει στο Ρίο, πως αν δεν προλάβει, οι Έλληνες θα καταλάμβαναν το φρούριο τη νύχτα. Κατά την είσοδό του ο Γιουσούφ (3.4.1821) λεηλάτησε και έκαψε πολλά σπίτια και καταστήματα και κατάσφαξε τους χριστιανούς.
Ο ίδιος ο Γκρην έδωσε κατάλογο στον Γιουσούφ και αποκεφαλίσθηκαν, όσοι του είχαν προξενήσει ζημιά.
Ο Γκρην είχε μια φυσική προς τους Έλληνες κακία και έδειξε απανθρωπιά και σε εκείνη την περίσταση, αφού την ώρα της σφαγής ζήτησαν γυναίκες με ανήλικα βρέφη να καταφύγουν στο προξενείο του και αυτός τις έδιωξε και έκλεισε την πόρτα.
Εφοδίαζε τους Τούρκους, στα κάστρα της Πάτρας και του Ρίου, με πλοία του που κατέπλεαν από τη Ζάκυνθο. Ο αρχιεπίσκοπος με τους προκρίτους, του έστειλαν διαμαρτυρία για αυτό, η οποία βρέθηκε στο αρχείο του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου.
- Στα τέλη του 1821, κατέφυγε από φόβο στη Ζάκυνθο, από όπου συνέχισε να τροφοδοτεί τα τουρκικά στρατεύματα, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Διέθεσε δε και το πλοίο του, προκειμένου να πληροφορούνται οι Τούρκοι τις κινήσεις των Ελλήνων. Ο Αρμοστής μάλιστα της Ζακύνθου, απείλησε ότι θα τον εξορίσει. Τελικά, το 1824, η αγγλική Κυβέρνηση αναγκάστηκε να τον παύσει. Έτσι, τον επόμενο χρόνο αναχώρησε για το Λονδίνο, όπου και πέθανε αρκετές δεκαετίες αργότερα.
Αναμφίβολα ο Φίλιππος Γκρην, με τη στάση του προκάλεσε, αδικαιολόγητα, πολλά δεινά στο λαό της Πάτρας, για αυτό και κατατάσσεται στους σημαντικούς μισέλληνες της εποχής εκείνης.
Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι όταν έπεσε το Μεσολόγγι, έτρεξε να δώσει τα συγχαρητήριά του στον Κιουταχή και τον Ιμπραήμ. Για τη συμπεριφορά του αυτή, τον επιτίμησε ακόμα και ο πρωθυπουργός της Αγγλίας,Κάνιγκ.
-Ο Φίλιππος είχε άλλα δύο αδέρφια, τον Ριχάρδο και τον Ιωάννη, Πρόξενο της Αγγλίας στην Ελλάδα και τραπεζίτη αντίστοιχα.
Ο Ριχάρδος Γκρην (1798-1878), γεννήθηκε στο Λονδίνο και έζησε τα περισσότερα χρόνια του στην Πάτρα. Ασχολήθηκε με το εμπόριο και το 1830, παντρεύτηκε την Αβροκόμη Καλαμογδάρτη, ανιψιά του Παλαιών Πατρών Γερμανού και του Ανδρέα Καλαμογδάρτη. Ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Πατρών, όπου διατηρείται ακόμα και σήμερα ο οικογενειακός τάφος των Γκρην. Με την Αβροκόμη, απέκτησε τον Ερρίκο Γκρην, έμπορο και τραπεζικό υπάλληλο.
Η οικογένεια Γκρην, είχε μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή της Άνθειας, καθώς και έπαυλη στην περιοχή των Υψηλών Αλωνίων, όπου φιλοξενούνταν διάφορες αρχαιότητες. Από τα αρχαία αυτά δωρίθηκαν από τον Ερρίκο Γκρην, στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάτρας, μόνο δυο μικρά αγαλματάκια. Αυτό για να αποκαταστήσουμε την αλήθεια περί δωρεάς από το Γκρην στο αρχαιολογικό μουσείο της πόλης, των αρχαίων που είχε στην κατοχή του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου