Οι ρατσιστικές/ ναζιστικές κ.λπ. θέσεις του Αμβρόσιου προστατεύονται από την ελευθερία του λόγου ή συνιστούν και υποκίνηση σε βία/ έγκλημα κατά των ομάδων που στοχοποίησε;
Άραγε χρειαζόταν ο ίδιος να προβεί και σε πράξεις ώστε να θεωρηθεί ότι οι θέσεις του εκφεύγουν της έκφρασης άποψης και αποκτούν υλική δύναμη;
Εξέφερε και μέσα στο δικαστήριο λόγο που ταυτίζεται με αυτόν της Χρυσής Αυγής και συνοδεύτηκε από μέλη της Χ.Α., την οποία έχει εξάρει σε ανύποπτο χρόνο.
Είναι ο Αμβρόσιος ο υποκινητής και η Χ.Α. το μακρύ του χέρι (που προφανώς αλληλοτροφοδοτούνται); Άραγε μπορούσε το δικαστήριο να προβεί σε τέτοια σύνδεση;
Αν λοιπόν δεν λειτούργησε ο αντιρατσιστικός σε αυτήν την περίπτωση, μήπως έχει κάποια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν;
Και οι δικαστές; Φοβήθηκαν την τοπική κοινωνία; Δίκασαν με τον Χριστό από πάνω τους και στο λαιμό τους και με βάση την πολιτική/ θρησκευτική/ φιλοσοφική τους τοποθέτηση; Πιέστηκαν από ένα ισχυρότερο σύστημα (Εκκλησία); Πώς αντιμετωπίζεται αυτό; Πώς αντιμετωπίζεται ότι και ο δικαστής είναι μέρος μιας κοινωνίας με παθογένειες και τις φέρει κι αυτός; Τώρα έχετε όλοι τυφλή εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη ή μόνο κατά περίπτωση;
Τελικά αρκεί μια μήνυση ή χρειάζεται και κάτι άλλο; Η μήνυση πάντως και η εφαρμογή ενός αντιρατσιστικού νόμου πρέπει να επιδιώκεται ούτως ή άλλως ή δεν έχει κανένα νόημα;
Αγαπητέ μου Μίκη,
όταν αποφάσισες να ξεπλύνεις τους ναζί και τους Αμβρόσιους, πήρες το μέρος του συστήματος (ναι, αυτό είναι το κυρίαρχο σύστημα, ο παπάς, ο δικαστής με το σταυρουδάκι και τις συντηρητικές έως ακραίες θέσεις, η συντηρητική οικονομική ελίτ με τα όπλα που χρησιμοποιεί χρυσαυγίτες για τις βρώμικες δουλειές) και εγκατέλειψες τους αδύναμους.
* η Μ.Γεωργιτσοπούλου είναι δικηγόρος
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή