Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 17 ΦΛΕΒΑΡΗ 1968*

 

«Η 12η Ολομέλεια του ΚΚΕ,  έγινε στη Βουδαπέστη, στην περιοχή της Βούδας σε ένα μεγάλο κομματικό οίκημα, που χρησιμοποιούνταν για ανάπαυση – περισυλλογή των στελεχών. Το οίκημα αυτό ήταν περιφραγμένο, μέσα σε ένα μεγάλο κήπο, με δενδροστοιχίες κλπ. Διέθετε αίθουσες ύπνου, δωμάτια συνάντησης – αναγνωστήρια, τραπεζαρία (το φαγητό παρασκευαζόταν εντός), σαλόνια και, φυσικά, αίθουσα συνεδριάσεων. Οι καθεαυτό εργασίες της Ολομέλειας κράτησαν 11 ημέρες (5 μέχρι 15 Φεβρουαρίου 1968). 

Στις εσωκομματικές εξελίξεις πριν από την επιβολή της δικτατορίας, αλλά και μετά είχαν διαμορφωθεί δύο ηγετικές ομάδες. Η μία υπό τον Κώστα Κολιγιάννη (1909-1979), πρώτο γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής. Η άλλη υπό τον Μήτσο Παρτσαλίδη (1905-1980), από τα ιστορικά στελέχη του ΚΚΕ και μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ. Στο στενό περιβάλλον του πρώτου κινούνται τα μέλη του ΠΓ Λεωνίδας Στρίγκος, Παναγιώτης Μαυρομάτης και Παναγιώτης Υφαντής. Του δεύτερου οι Πάνος Δημητρίου και Ζήσης Ζωγράφος…

ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ, 15 Φεβρουαρίου 1968. Ογδόντα περίπου στελέχη του ΚΚΕ  μεταξύ των οποίων 34 τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του  ετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν τους λόφους της Βούδας και το συγκρότημα επαύλεων, παραχωρημένο από το Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, μετά από έντεκα ολόκληρες ημέρες συνεδριάσεων. 

Η «12η ευρεία ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ» έχει ολοκληρώσει τις εργασίες της και η «Πράγα» της ελληνικής Αριστεράς  επτά μήνες πριν από την εμφάνιση καν των σοβιετικών τανκς στην τσεχοσλοβακική πρωτεύουσα  είναι ήδη μια πραγματικότητα.Ο κύριος όγκος των στελεχών είχε προορισμό του το Βουκουρέστι, την έδρα της εξόριστης ηγεσίας και των μηχανισμών της.

Τα ξημερώματα της 17ης Φεβρουαρίου, δύο μόλις ημέρες μετά το τέλος της Ολομέλειας, ακούγεται από τη «Φωνή της Αλήθειας»  τον κομματικό ραδιοσταθμό που είχε την έδρα του στο Βουκουρέστι – το «ανοικτό γράμμα» των Δημήτρη Παρτσαλίδη, Ζήση Ζωγράφου και Πάνου Δημητρίου, με το οποίο καταγγέλλουν τις αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας και επιρρίπτουν όλες τις ευθύνες για τη διάσπαση του κόμματος στον τότε γενικό γραμματέα Κώστα Κολιγιάννη που στηριγμένος σε μια αμφιλεγόμενη πλειοψηφία «τριών ψήφων» – δώδεκα υπέρ έναντι εννέα κατά  προχώρησε στη λήψη «οργανωτικών μέτρων» (καθαιρέσεις κλπ.) που χώριζε το «κόμμα σε δύο κομμάτια».

Η δημοσιοποίηση, μέσω ερτζιανών κυμάτων, της ανοικτής διαφωνίας σχεδόν του 50% των στελεχών που έλαβαν μέρος στη 12η Ολομέλεια ήταν η πράξη που ολοκλήρωσε τη διάσπαση.

Το ΚΚΕ εσωτερικού είχε γεννηθεί !!!

Την επομένη, κιόλας, το τμήμα της ηγεσίας που ακολουθούσε τον Κώστα Κολιγιάννη έθεσε σε λειτουργία έναν δεύτερο, εφεδρικό, ραδιοσταθμό που υπήρχε κάπου στην Ανατολική Γερμανία. Κίνηση μάλλον περιττή γιατί ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Μόσχας είχε ήδη από την πρώτη στιγμή αναλάβει δράση. Οι Σοβιετικοί και ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ είχαν κάνει την επιλογή τους. Αλλωστε οι διαφωνούντες, είχαν μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, επίσημα πλέον φύγει από την σοβιετική σφαίρα επιρροής.

Πηγή: Όμιλος φίλων Μίκη Θεοδωράκη, Διηγήσεις Γρηγόρη Φαράκου

* Γκρίσα Μαρκς

Categories: ιστορικά