«Ο σκοπός της τέχνης είναι να δώσει στη ζωή σχήμα»
Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Τρίτη 16 Ιουνίου του "σωτήριου" έτους 2020
Την ώρα που πληροφορούμαι από το διαδίκτυο και όχι από κάποιο κρατικό κανάλι ή πρακτορείο ειδήσεων - μιας και η πλειοψηφία τους κατάντησε φερέφωνο απατεώνων άρτου και θεάματος της αυτολεξεί επικοινωνίας και όχι ουσίας - πως η πρωθυπουργός της Νέας (και όχι Νότιας) Ζηλανδίας ενισχύει το Δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας της με μερικά επιπλέον εκατομμύρια δολάρια για την στελέχωση του τομέα των εικαστικών μαθημάτων, στην κοντινή μας μπανανία ένα υπερχρεωμένο κόμμα που αυτοαποκαλείται κυβέρνηση των αρίστων πήρε την εξουσία εξαπατώντας ξανά τον ήδη εξαπατημένο και εξαθλιωμένο κοινωνικά και πολιτικά λαό που πλέον δεσπόζει περήφανα ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του συνδρόμου της Στοκχόλμης.
Πληροφορούμαι ταυτόχρονα (πάλι από το διαδίκτυο) πως το ίδιο κόμμα έπειτα από υπερψηφίσεις πολυνομοσχεδίων εκτρωμάτων που ανεβάζουν τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα εν μέσω πανδημίας ενώ ταυτόχρονα θέτει όριο ελάχιστου που υποβιβάζει ακόμα περισσότερο την ποιότητα της εκπαίδευσης με κάμερες στις σχολικές αίθουσες, συμπυκνώνοντας τον αριθμό πιθανών ή απίθανων προσλήψεων και προχωρά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου σε αναίτιες και αδικαιολόγητες καταργήσεις μαθημάτων όχι μόνο κοινωνιολογίας αλλά και μουσικής, θεατρολογίας, αρχιτεκτονικής όπως και των εικαστικών μαθημάτων επιλογής και της Ιστορίας της τέχνης από το Λύκειο και της τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου.
Μαθήματα που μέχρι πρότινος ανήκαν ήδη στα των πανελλαδικών εξετάσεων και απαιτούνται για την εισαγωγή σε μεγάλο αριθμό τμημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η εμπνευσμένη ενορχήστρωση της εκτέλεσης αυτών των αριστουργηματικών ανεπαρκειών ακόμα και σε στοιχειώδεις ποσότητες φαιάς ουσίας έγινε από την πρώτη αφορισμένη υπουργό Παιδείας στην ιστορία της ανθρωπότητας υπό την συνενοχική σιωπή ροφού της άλλης μεγάλης προϊσταμένης του αδελφού υπουργείο πολιτισμού.
Προχωρώντας στην εκπαιδευτική και κοινωνική εξαθλίωση της χώρας με τον πλήρη εξοστρακισμό της τέχνης από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση μιας και η όποια αντίσταση στην οικονομική, πολιτική, κοινωνική αλλά και ανθρωπιστική κρίση και κατρακύλα που υφίσταται η ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες έχει μία από τις βαθειές ρίζες της στην καλαισθησία, την διατήρηση και την εξέλιξη της τέχνης και του πολιτισμού.
Χτυπούν ανελέητα και λυσσαλέα την πνευματική ανέλιξη και εξέλιξη των υπάκουων υπηκόων που θέλουν να δημιουργήσουν για να διαιωνίσουν την κατασπατάληση του δημόσιου πλούτου σε ημέτερους και την εξασφάλιση της παραμονής τους αποκλειστικά σε εξ αίματος απογόνους μέχρι και το πλήρες ξεπούλημα και της τελευταίας ρανίδας από γη και ύδωρ.
Να τους χαιρόμαστε!
Υ.Γ. Τι ψηφίσατε βρε φουκαράδες;
Να τους χαιρόμαστε!
Υ.Γ. Τι ψηφίσατε βρε φουκαράδες;
*ο Αργύρης Ρήμος είναι εκπαιδευτικός εικαστικών μαθημάτων και ιστορίας της τέχνης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου