Λόγω γνωστών ζητημάτων, ιδεολογικού χαρακτήρα, τα οποία τέθηκαν τελευταία, θέλω να πω κάτι που ξέρω ότι βρίσκεται στο μυαλό και άλλων συντρόφων.
Θα το πω υπεραπλουστευμένα:
Κάποιοι, κάποια στιγμή, είδαμε έξω από έναν χώρο μιαν επιγραφή, η οποία έλεγε Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
“A, τι καλά!”, είπαμε και μπήκαμε.
Ρωτήσαμε τους ανθρώπους που βρίσκονταν εντός, αν αυτό που έλεγε η επιγραφή ήταν αληθές και μας απάντησαν πως ήταν.
“Τέλεια!”, είπαμε, διότι αγαπάμε τον ριζοσπαστισμό (η προσπάθεια ρήξης με το παρελθόν και το κατεστημένο και η προώθηση ριζικών αλλαγών στην κοινωνία, την πολιτική κ.α. με αποφασιστικές μεθόδους) και την Αριστερά: τον Σοσιαλισμό και το ιδεολογικό - αξιακό της υπόβαθρο. “Μοιάζει ό,τι πρέπει για την αφύπνιση των ταξικών συνειδήσεων, την οποία προσδοκούμε να πετύχουμε, θεωρώντας την κλειδί στην προσπάθεια για τον κοινωνικό μετασχηματισμό”.
Από τότε ως σήμερα ζήσαμε πολλές φουρτούνες, ωστόσο, προσωπικά, όποτε υψώνω το βλέμμα μου και ξαναβλέπω εκείνη την επιγραφή, δεν νιώθω ότι οι λέξεις της είναι παραπλανητικές ή ψεύτικες. Κι όσο τις νιώθω αληθινές, θ’ αγωνίζομαι για να δώσω ουσία στο νόημά τους.
Να διευκρινίσουμε, λοιπόν, κάτι:
Κάποιοι που λειτουργούμε με το παραπάνω σκεπτικό και συναίσθημα, ούτε ξεχωρίζουμε τους συντρόφους που αποδίδουν μεγαλύτερη βαρύτητα σε κάποια άλλα πράγματα, ούτε νιώθουμε καλύτεροι από κανέναν τους. Απλούστατα, ο καθένας μας έχει τα δικά του “εργαλεία”, που τον στυλώνουν και του δίνουν την απαιτούμενη ορμή.
Αυτό, άλλωστε, είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.:
Ένας συνασπισμός δυνάμεων, όπου υπάρχει ο σεβασμός στην διαφορετική άποψη και μια πρωτόγνωρη πολιτική ζύμωση.
Της Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Και το τελευταίο, όσο υπάρχει καρφωμένο σ’ εκείνη την επιγραφή, θα μας υπενθυμίζει ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι προορισμοί, στους οποίους προσδοκούσαμε να φθάσουμε, όταν ανεβήκαμε στο καράβι. Δεν θέλω να πιστεύω ότι, όσοι μιλάμε καθημερινά γι’ αυτούς τους προορισμούς, θεωρούμαστε διχαστικοί ή τύποι που πλασάρουν μιαν ελιτίστικη νοοτροπία.
Ούτε πιο άξιοι νιώθουμε, ούτε αριστερόμετρα χρησιμοποιούμε.
Το καραβάνι το θέλουμε όσο μεγαλύτερο γίνεται, μα και κι εκείνη την επιγραφή ως έχει, με ό,τι υπονοεί το τελευταίο.
- ΥΓ: Άλλοι (π.χ. ΠΑ.ΣΟ.Κ.) άλλαξαν την επιγραφή τους, ίσως, σ’ έναν βαθμό, κι επειδή ηθικά δεν “νομιμοποιούνται” να πρεσβεύουν τις λέξεις “Σοσιαλιστικό Κίνημα”. Όχι επειδή οι ίδιοι απέκτησαν ευθιξία, ώστε να το δουν έτσι, αλλά επειδή όλος ο κόσμος το βλέπει έτσι. Δηλαδή, δεν είναι μόνον ότι προσπαθούν ν' αποτινάξουν από πάνω τους το αμαρτωλό παρελθόν τους, κι άλλαξαν όνομα για να παρουσιασθούν ως κάτι νέο, αλλά και ότι οι λέξεις “Σοσιαλιστικό Κίνημα”, στ’ όνομά τους, φάνταζαν πια ως κοροϊδία. Αυτά τα ολίγα.
*Ο Π.Ζαφειρόπουλος είναι δημοσιογράφος στην Αθήνα.
Θα το πω υπεραπλουστευμένα:
Κάποιοι, κάποια στιγμή, είδαμε έξω από έναν χώρο μιαν επιγραφή, η οποία έλεγε Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
“A, τι καλά!”, είπαμε και μπήκαμε.
Ρωτήσαμε τους ανθρώπους που βρίσκονταν εντός, αν αυτό που έλεγε η επιγραφή ήταν αληθές και μας απάντησαν πως ήταν.
“Τέλεια!”, είπαμε, διότι αγαπάμε τον ριζοσπαστισμό (η προσπάθεια ρήξης με το παρελθόν και το κατεστημένο και η προώθηση ριζικών αλλαγών στην κοινωνία, την πολιτική κ.α. με αποφασιστικές μεθόδους) και την Αριστερά: τον Σοσιαλισμό και το ιδεολογικό - αξιακό της υπόβαθρο. “Μοιάζει ό,τι πρέπει για την αφύπνιση των ταξικών συνειδήσεων, την οποία προσδοκούμε να πετύχουμε, θεωρώντας την κλειδί στην προσπάθεια για τον κοινωνικό μετασχηματισμό”.
Από τότε ως σήμερα ζήσαμε πολλές φουρτούνες, ωστόσο, προσωπικά, όποτε υψώνω το βλέμμα μου και ξαναβλέπω εκείνη την επιγραφή, δεν νιώθω ότι οι λέξεις της είναι παραπλανητικές ή ψεύτικες. Κι όσο τις νιώθω αληθινές, θ’ αγωνίζομαι για να δώσω ουσία στο νόημά τους.
Να διευκρινίσουμε, λοιπόν, κάτι:
Κάποιοι που λειτουργούμε με το παραπάνω σκεπτικό και συναίσθημα, ούτε ξεχωρίζουμε τους συντρόφους που αποδίδουν μεγαλύτερη βαρύτητα σε κάποια άλλα πράγματα, ούτε νιώθουμε καλύτεροι από κανέναν τους. Απλούστατα, ο καθένας μας έχει τα δικά του “εργαλεία”, που τον στυλώνουν και του δίνουν την απαιτούμενη ορμή.
Αυτό, άλλωστε, είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.:
Ένας συνασπισμός δυνάμεων, όπου υπάρχει ο σεβασμός στην διαφορετική άποψη και μια πρωτόγνωρη πολιτική ζύμωση.
Της Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Και το τελευταίο, όσο υπάρχει καρφωμένο σ’ εκείνη την επιγραφή, θα μας υπενθυμίζει ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι προορισμοί, στους οποίους προσδοκούσαμε να φθάσουμε, όταν ανεβήκαμε στο καράβι. Δεν θέλω να πιστεύω ότι, όσοι μιλάμε καθημερινά γι’ αυτούς τους προορισμούς, θεωρούμαστε διχαστικοί ή τύποι που πλασάρουν μιαν ελιτίστικη νοοτροπία.
Ούτε πιο άξιοι νιώθουμε, ούτε αριστερόμετρα χρησιμοποιούμε.
Το καραβάνι το θέλουμε όσο μεγαλύτερο γίνεται, μα και κι εκείνη την επιγραφή ως έχει, με ό,τι υπονοεί το τελευταίο.
- ΥΓ: Άλλοι (π.χ. ΠΑ.ΣΟ.Κ.) άλλαξαν την επιγραφή τους, ίσως, σ’ έναν βαθμό, κι επειδή ηθικά δεν “νομιμοποιούνται” να πρεσβεύουν τις λέξεις “Σοσιαλιστικό Κίνημα”. Όχι επειδή οι ίδιοι απέκτησαν ευθιξία, ώστε να το δουν έτσι, αλλά επειδή όλος ο κόσμος το βλέπει έτσι. Δηλαδή, δεν είναι μόνον ότι προσπαθούν ν' αποτινάξουν από πάνω τους το αμαρτωλό παρελθόν τους, κι άλλαξαν όνομα για να παρουσιασθούν ως κάτι νέο, αλλά και ότι οι λέξεις “Σοσιαλιστικό Κίνημα”, στ’ όνομά τους, φάνταζαν πια ως κοροϊδία. Αυτά τα ολίγα.
*Ο Π.Ζαφειρόπουλος είναι δημοσιογράφος στην Αθήνα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου