 |
| Παναγιώτης Ελής το πρώτο θύμα της δικτατορίας στον Ιππόδρομο στις 25 Απριλίου 1967 |
Διερωτώμαι όμως που ήσαν αυτές οι φωνές όταν κηρύχτηκε η δικτατορία.
Τι έκαναν οι δικοί τους άνθρωποι , τότε... Τι έκαναν οι ίδιοι;
Η Δημοκρατία θέλει υπερασπιστές όταν τους έχει ανάγκη και όχι όταν τα πράγματα είναι ήρεμα.
Τώρα κάνουν διαγωνισμό οι περισσότεροι ποιός θα βρίσει καλύτερα. Τότε όμως εκείνες τις μαύρες νύχτες , ελάχιστοι έκαναν το δημοκρατικό καθήκον τους.
Οι επισκέψεις των δικτατόρων στα διάφορα μέρη της Ελλάδας,συνοδευόταν από τεράστια πλήθη χειροκροτητών!
Κοιτάξτε τα φιλμ της εποχής εκείνης.
Ελάχιστοι ήσαν για παράδειγμα, οι γονείς που είχαν την δύναμη να μην στέλνουν τα παιδιά τους, στην υποδοχή των χουντικών υπουργών, όταν αυτοί επισκέπτονταν μια πόλη της χώρας!
Μεγάλη μερίδα του Ελληνικού Λαού στήριξε την χούντα είτε ενεργά, είτε με την σιωπή της.
Η χουντική περίοδος έδειξε πόσο βαθιά ήταν ο ραγιαδισμός μέσα μας!
Ρωτήστε τους πατεράδες σας γιατί σας έστελναν στην υποδοχή των χουντικών όταν έρχονταν στην πόλη σας και δεν σας κρατούσαν στο σπίτι; Την άλλη μέρα βέβαια εμείς οι μαθητές που δεν είχαμε πάει παίρναμε αποβολή και οι γονείς μας καλούνταν στο σχολείο για τα δέοντα! Αφήστε λοιπόν τις επετηρίδες αριστεροσύνης και κοιταχτείτε-αυτοί που πρέπει-στον καθρέφτη!
Η γενιά του Πολυτεχνείου μετά από 6,5 χρόνια στυγνής δικτατορίας, έσωσε την συλλογική δημοκρατική αξιοπρέπεια.
Ουδέν σχόλιον ! Εύγε !
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ θερμά
Διαγραφή