Το κείμενο είναι νεοδιόριστης συναδέλφισσας.Κάντε έναν κόπο να το διαβάσετε. Ετος 2022...
'Μετά από χρόνια ωρομισθίας και αναπλήρωσης φέτος ήρθε ο διορισμός, συγκεκριμένα στην Πάρο. Η τραγική κατάσταση που βιώνω εδώ και 11 μέρες περίπου στο νησί είναι απερίγραπτη .
Η εύρεση σπιτιού ένας πραγματικός εφιάλτης. Τραβολογάω τα παιδιά μου από δωμάτιο σε δωμάτιο πληρώνοντας μέχρι και 100 ευρώ τη βραδιά με μυρμήγκια να περπατάνε παντού και να σου έρχεται η μπόχα από τη μούχλα. Οι τιμές των ενοικίων απλησίαστες από 350 ευρώ για μια μικρή γκαρσονιέρα μέχρι και 800. Για να μην σχολιάσω τα Airbnb με 800-1000 ευρώ τη βραδιά και τα ξενοδοχεία που δεν δέχονται παιδιά.
Μιλάμε για ποσά που ένας εκπαιδευτικός (νεοδιόριστος και αναπληρωτής) δεν μπορεί να ανταποκριθεί με τον μισθό που παίρνει. Δήμος και φορείς ανύπαρκτοι, σφυρίζουν αδιάφορα. Ερχόμαστε από τη άλλη άκρη της Ελλάδας να συνεισφέρουμε στη διαπαιδαγώγηση και στη μόρφωση των μαθητών του νησιού, με τεράστιο οικονομικό και ψυχολογικό κόστος και μας αντιμετωπίζουν με απαξίωση .Και έχεις την άλλη την ακατανόμαστη να εγκαινιάζει ιδιωτικά σχολεία αντί να στηρίζει εμάς που τόσα χρόνια στηρίζουμε το δημόσιο σχολείο.
Την Δευτέρα 12/9/2022 ανοίγουν τα σχολεία και θα πρέπει να μπω στην τάξη προσφέροντας τον καλύτερο μου εαυτό (γιατί είναι λειτούργημα αυτό που κάνουμε, να μην ξεχνιόμαστε).Με τι κουράγιο να το κάνω όταν αγωνίζομαι για την διαβίωσή μου; Δίνω στον εαυτό μου και στην αξιοπρέπειά μου άλλες τρεις μέρες περιθώριο.
Μετά θα υποβάλλω την παραίτησή μου.'
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου