Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2022

Η ΑΥΓΗ ΤΟ 2022 του Θάνου Νασόπουλου*

 

Ζούμε στο 2022, στην ψηφιακή εποχή. Ο έντυπος τύπος έχει πέσει διεθνώς. Αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο.
Εν προκειμένω ζούμε στην Ελλάδα. 

Στη χώρα που βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην πώληση εφημερίδων με συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό μείωσης πωλήσεων από χρόνο σε χρόνο. Αλλά ζούμε παράλληλα και στη χώρα που βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις σε επίπεδο αξιοπιστίας των ΜΜΕ.
Αυτή είναι η γενική εικόνα. Και είτε επιδρά πολύ ή λίγο στο ειδικό, το γενικό πλαίσιο πρέπει να το γνωρίζουμε πάντα.
Ζούμε λοιπόν στο 2022 και μιλάμε για μια κομματική εφημερίδα, που έχει επιλέξει να απευθύνεται πρωτίστως στα μέλη του κόμματος στο οποίο ανήκει. Δεν μιλάμε λοιπόν για μια αμιγώς δημοσιογραφική επιχείρηση.
Τα μέλη του κόμματος πρώτα από όλα είναι άνθρωποι που ανήκουν στην κοινωνία. Με βάση λοιπόν τη γενική εικόνα ζούνε στο 2022 και δεν έχουν ανάγκη να ενημερωθούν από τον έντυπο τύπο, αφού ικανοποιούν αυτή τους την ανάγκη από το διαδίκτυο. Σε δεύτερο επίπεδο οι άνθρωποι που έχουν συναισθηματικό δέσιμο με την ιστορική εφημερίδα εκ των πραγμάτων κάθε χρόνο λιγοστεύουν.
Όταν ζητάς από έναν 20αρη ή 30αρη σήμερα να αγοράσει μια εφημερίδα για να ενημερωθεί δεν του ζητάς να καλύψει κάποια ανάγκη αλλά περισσότερο να αποκτήσει ένα φετίχ. Η εξέλιξη είναι συνθήκη αναπόδραστη.
Η Αυγή, κατά τη δική μου άποψη είχε και έχει μεταξύ όλων των άλλων ένα ακόμα βασικό πρόβλημα. Στο ερώτημα αν είναι κομματικό εργαλείο ή δημοσιογραφικός οργανισμός δεν έχει απαντήσει με σαφήνεια και αν έχει απαντήσει, δεν έχει υπηρετήσει σωστά αυτή την επιλογή της. Και φυσικά αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφασίσει κάποια στιγμή και ο βασικός μέτοχος της. Και ανάλογα με την απόφαση του, ειλικρινά, να προσδιορίσει και την επαφή του με την καθημερινότητα και τη λειτουργία της.
Όταν και αν λυθεί αυτό το πρόβλημα, η κουβέντα καλό θα ήταν να μην επιστρέψει στο πώς θα πουλάει η Αυγή καθημερινό φύλλο. Αλλά στο πώς θα διασωθούν όλες οι θέσεις εργασίας, με πρωτοβουλίες που θα καλύπτουν επαρκώς τις ανάγκες του κόσμου που επέλεξε η Αυγή να απευθυνθεί. Είτε είναι ο κομματικός, είτε ο ευρύτερος.
Ο τέως διευθυντής της έκανε μια ανάρτηση που έδειξε πάνω από όλα ότι είναι έξυπνος και σοβαρός άνθρωπος και επαγγελματίας. Η διαδρομή του, η αντίληψή του και η πένα του μαρτυρούν ότι είναι και καλός επαγγελματίας. Τα πολύ εσωτερικά της διοίκησης δεν τα γνωρίζω αλλά επί των ημερών του η Αυγή έκανε βήματα, με αποκορύφωμα ένα πραγματικά εξαιρετικό layout στο διαδίκτυο, που λίγα site διαθέτουν.
Μακάρι να μην χαθεί καμία θέση εργασίας λοιπόν και να συνεχίσει να υπάρχει η Αυγή καλύπτοντας ωστόσο πραγματικές ανάγκες με σύγχρονα μέσα, έχοντας προσδιορίσει με ακρίβεια τι θέλει να είναι και σε ποιους θέλει να απευθύνεται.
Υ.Γ Και μην αναρωτηθεί κανείς πως κάποιες εφημερίδες συνεχίζουν ακόμα να συντηρούνται.
Μακάρι να μην διαλέξει ποτέ η Αυγή να συντηρείται όπως το κάνουν αυτές. Αλλά το λομπινγκ των εφημεριδάδων με τις διαφημιστικές και τα media shop, το δημόσιο και τραπεζικό χρήμα είναι μια άλλη κουβέντα που ευτυχώς δεν αφορά την Αυγή.

*ο Θάνος Νασόπουλος είναι αρθρογράφος/διανοητής
Categories:

2 σχόλια:

  1. Οι σκέψεις του άρθρου με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Πιστεύω πάντως πως μια καμπάνια στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τη στήριξη της Αυγής είναι επιτακτική ανάγκη. Πόσο δύσκολο θα ήταν να πληρώνει μια μικρή συνδρομή κάθε τοπική οργάνωση και να προμηθεύεται μερικά φύλλα της Αυγής (γιατί όχι και της Εποχής;) και να τα έχει στα γραφεία της για τα μέλη της ή τον όποιον επισκέπτη ; Αν γίνει συνήθεια μπορεί να διαμορφωθεί έτσι και μια σχετική κουλτούρα στα μέλη και τους φίλους του κόμματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καθόλου κακή η σκέψη σου. Θα την μεταφέρω στην επόμενη συνεδρίαση της νομ. επιτροπής

    ΑπάντησηΔιαγραφή