«Τώρα θα παρακαλέσουν το Θεό, θα τον ευχαριστήσουν για τη νίκη και θα τον παρακαλέσουν να τους βοηθήσει να σκοτώσουν πολλούς εχθρούς!
Απ’ την άλλη μεριά οι ιμάμηδες και οι λοιποί χοτζάδες θα παρακαλέσουν και αυτοί το Θεό για να τους βοηθήσει και έτσι ο Θεός θα βρεθεί σε δύσκολη θέση σε ποιον από τους δυο να δώσει βοήθεια…»
Απ’ την άλλη μεριά οι ιμάμηδες και οι λοιποί χοτζάδες θα παρακαλέσουν και αυτοί το Θεό για να τους βοηθήσει και έτσι ο Θεός θα βρεθεί σε δύσκολη θέση σε ποιον από τους δυο να δώσει βοήθεια…»
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΒΟΥΤΥΡΑΣ (1872-1958), «Ο ΛΑΓΚΑΣ» Εκδόσεις ΣΤΑΧΥ
[Από τους σημαντικότερους πεζογράφους του Μεσοπολέμου. Περιγράφει κυρίως τις περιπέτειες των φτωχών, περιθωριακών και απόκληρων. Ιδιαίτερα αγαπητός μεταξύ των νέων, κατηγορήθηκε για άγνοια των κανόνων συγγραφής κυρίως από τον Ξενόπουλο, μολονότι στην αρχή είχε εκφραστεί εγκωμιαστικά για τον Βουτυρά, με αφορμή τον "Λαγκά".
Ο Δημοσθένης Βουτυράς στην Κωνσταντινούπολη το 1872 με καταγωγή από την Κέα, με μητέρα Μεσολογγίτισσα την Θεώνη Παπαδή, όπου κι έζησε κάποια χρόνια πριν εγκατασταθεί στο μεγάλο λιμάνι της χώρας.
Μικρός λοιπόν,έζησε στον Πειραιά όπου ο πατέρας του διορίστηκε συμβολαιογράφος. Ήταν επιληπτικός γι' αυτό και αναγκάστηκε να σταματήσει το Γυμνάσιο.
Μικρός λοιπόν,έζησε στον Πειραιά όπου ο πατέρας του διορίστηκε συμβολαιογράφος. Ήταν επιληπτικός γι' αυτό και αναγκάστηκε να σταματήσει το Γυμνάσιο.
Ο πατέρας του άλλαξε επάγγελμα, άνοιξε χυτήριο, αλλά δεν πήγε καλά και αυτοκτόνησε. Όλο αυτό προκάλεσε στον συγγραφέα κατάθλιψη. Προσπάθησε να κρατήσει την επιχείρηση, δεν τα κατάφερε, και στο τέλος ζούσε πουλώντας διηγήματά του σε εφημερίδες και περιοδικά.
Μετά τον Πόλεμο, διεκόπη η τιμητική σύνταξή που λάμβανε και η Ακαδημία Αθηνών, μετά από δύο συνεχείς εκλογές, αρνήθηκε να τον εκλέξει μέλος της, λόγω της υποστήριξης που προσέφερε στην Αριστερά στη διάρκεια της Κατοχής. Πάντως, παρέμεινε ανένταχτος.
Στη διάρκεια της κατοχής, κράτησε ημερολόγιο, μέρος του οποίου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αυγή.
Μετά τον Πόλεμο, διεκόπη η τιμητική σύνταξή που λάμβανε και η Ακαδημία Αθηνών, μετά από δύο συνεχείς εκλογές, αρνήθηκε να τον εκλέξει μέλος της, λόγω της υποστήριξης που προσέφερε στην Αριστερά στη διάρκεια της Κατοχής. Πάντως, παρέμεινε ανένταχτος.
Στη διάρκεια της κατοχής, κράτησε ημερολόγιο, μέρος του οποίου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αυγή.
Όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί έχουν δεχτεί την σκληρή και σατιρική κριτική του, όπως η δικαιοσύνη, η εκπαίδευση, η θρησκεία...
Διαβάστηκε με πάθος και διαπαιδαγώγησε χιλιάδες αναγνώστες.
Διαβάστηκε με πάθος και διαπαιδαγώγησε χιλιάδες αναγνώστες.
Θεωρείται ο συγγραφέας των αποτυχημένων της ζωής. Είναι ο συγγραφέας/προστάτης , των ανθρώπων που βιώνουν τον κοινωνικό ρατσισμό.
Απέκτησε δύο κόρες από τον γάμο του με την Μπετίνα Φέξη, που έγιναν η μια υψίφωνος της Λυρικής και καθηγήτρια φωνητικής (Ναυσικά Βουτυρά) και η άλλη ζωγράφος.
Βραβεύτηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών το 1924 και με το Αριστείο του Δήμου Πειραιά το 1932.]
Απέκτησε δύο κόρες από τον γάμο του με την Μπετίνα Φέξη, που έγιναν η μια υψίφωνος της Λυρικής και καθηγήτρια φωνητικής (Ναυσικά Βουτυρά) και η άλλη ζωγράφος.
Βραβεύτηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών το 1924 και με το Αριστείο του Δήμου Πειραιά το 1932.]
Πέθανε στις 17 Απριλίου 1958. Ο Βάρναλης έγραψε την επόμενη μέρα:
«Βράχος ταλέντου, εργατικότητας, πίστης και ήθους...Μόνο τον Λαό αγαπούσε. Μόνο τον Λαό μελετούσε...»
«Βράχος ταλέντου, εργατικότητας, πίστης και ήθους...Μόνο τον Λαό αγαπούσε. Μόνο τον Λαό μελετούσε...»
* από τον Γκρίσα Μαρκς
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου