ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ από τον Νίκο Μπελογιάννη (γιός)*

 

Όταν περί τα μέσα του 1979 διαδόθηκε στο ΚΚΕ εσωτερικού ότι ο Μανόλης αποφάσισε ξαφνικά να γίνει Αθηναίος, στον Θούριο επικράτησε ενθουσιασμός. Ήδη όσο βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη περιμέναμε κάθε κάθοδό του προς τα λημέρια μας και ήταν φανερό ότι είχαμε καλή χημεία μαζί του: Αντιπαθούσαμε όσο κι αυτός την ξύλινη κομματική γλώσσα και τους κομματικούς δεινόσαυρους και συντονιζόμασταν καλά με το υποχθόνιο και διαβρωτικό χιούμορ του. Οι συναντήσεις ήταν προφανώς αραιές, αλλά αρκετές για να καταλάβει κι αυτός ότι έβρισκε κάποια ευήκοα ώτα που δεν τα διέθετε στην συμπρωτεύουσα.

Δεν εξετάσαμε ποτέ τι ώθησε τον Μανόλη να εγκαταλείψει την πόλη με την οποία είχε ταυτισθεί.

Μια εκδοχή ήταν η διάλυση του κοινωνικού ιστού και η διάλυση σε μεγάλο μέρος των ανθρώπινων σχέσεων που είχαν προκαλέσει οι σεισμοί του Ιουνίου 1978. Μια άλλη ήταν ότι ο στενός κύκλος της σαλονικιάς διανόησης είχε αρχίσει να καταπιέζεται από την κατά κράτος ιδεολογική κυριαρχία του Αγίου Ορους, του παναγριώτατου μητροπολίτη και των θεουσών με τα κομποσχοίνια.

Υπήρχε και μια τρίτη εκδοχή: Ο Μανόλης ήταν από τα πιο σεβαστά πρόσωπα στην πόλη και αυτό πρέπει να του προκαλούσε ασφυξία. Ηταν αναγκασμένος να διατηρεί συνεχώς μια σοβαροφάνεια, την οποία πολύ θα ήθελε να τσαλακώσει, αλλά στην Θεσσαλονίκη ήταν πια αδύνατον, γιατί θα νόμιζαν όλοι ότι άρχισε να τα χάνει. Αντίθετα, στο αθηναϊκό χωνευτήρι όλα γίνονταν πιο εύκολα.

Η εγκατάσταση του ποιητή στην μακρυνή Πεύκη (που μόλις είχε πάψει να λέγεται Μαγκουφάνα) ήταν για μας πολύ βολική, γιατί η αφετηρία των λεωφορείων ήταν, όπως και σήμερα, στην οδό Στουρνάρα δίπλα στα γραφεία του Ρήγα Φεραίου (Σολωμού-Γ΄ Σεπτεμβρίου).

Ενα τηλεφώνημα λοιπόν και ακολουθούσε ταβέρνα στη γειτονιά του με ατέρμονες συζητήσεις, όπου έπρεπε κάθε στιγμή να είσαι σε επιφυλακή για να πιάσεις την ατάκα του, που θα την έριχνε μόνον άπαξ.

Ηταν φανερό ότι είχε βρει το τημ που χρειαζόταν για να στήσει μια από τις μεγαλύτερες λογοτεχνικές πλάκες του 20ού αιώνα. Ένα απόγευμα την άνοιξη του 1981 έρχεται ο υπεύθυνος για τα πολιτιστικά, ο Κωστής Λιόντης, να μας αναγγείλει ότι ο Μανόλης συστήνει έναν αξιόλογο καινούργιο ποιητή, το όνομά του Μανούσος Φάσσης, τον οποίο παρακαλεί αν μπορούσαμε να πρωτολανσάρουμε στον Θούριο.

Μας ενεχείρισε μια σειρά από ποιηματάκια με τίτλο ‘Παιδική μούσα’. Το ένα ήταν αφιερωμένο στην άφιξη του Ρομάν Πολάνσκι και της Ναστάζια Κίνσκι στην Αθήνα για την πρεμιέρα της ταινίας ‘Τές’ (που κανείς μας βέβαια δεν είχε δει). Το ποίημα άρχιζε:

Ενας λεβέντης Πολωνός

Κατέβαινε την Σόλωνος

Γύρισα κι είδα τον Ρομάν

Πολάνσκι νάναι στο βολάν

Στο πλάι του η Ναστάζια

Ολα φιλιά και νάζια…

Και παρακάτω το παιχνίδι αγρίευε με την επίκληση προς τον σκηνοθέτη:

…Αγαπημένε Πολωνέ

Ελα να γραφτείς στην ΚΝΕ

Τη συνείδησή σου άκου

Και τα λόγια του Φαράκου…

Ηταν η εποχή που η ΚΝΕ είχε κυκλοφορήσει κεντρικά ένα βιβλιαράκι του Φαράκου με τίτλο ‘Για την ταξική, πατριωτική, δημοκρατική διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς’ και με έμπνευση από τον αγιατολλάχ Χομεϊνί. Προέβλεπε μέχρι και την επιστροφή των κνιτισσών στο σπίτι τους πριν τα μεσάνυχτα, πράγμα που είχε οδηγήσει σε άφθονες φάρσες στις συνοικίες από τα γραφεία του ‘Ρήγα’ σε βάρος των αντίστοιχων της ΚΝΕ. Για τους κνίτες το βιβλίο αποτέλεσε για χρόνια το Κοράνι τους.

Η δημοσίευση των ποιημάτων του Μανούσου Φάσση στον ‘Θούριο’ ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από κομματικής πλευράς. Στον ‘Θούριο’ είχαμε πονηρευτεί ήδη από το όνομα Μανούσος, με δεδομένη την καταγωγή του Αναγνωστάκη από τα Χανιά, χωρίς μάλιστα να ξέρουμε ότι όταν ήταν μικρός τον φώναζαν Μανούσο. Ετσι, όταν εμφανίστηκε η δεύτερη σειρά ποιημάτων, ήμασταν πέρα για πέρα αποφασισμένοι να τα δημοσιεύσουμε.

Δύσκολη δουλειά!

Ηταν τρία ποιήματα, από ένα για μια ρηγίτισσα, μια κνίτισσα και μια μαοϊκιά της ΠΠΣΠ. Ενδεικτικά, το τρίτο τελείωνε ως εξής (ο ποιητής απευθύνεται προς την μαοϊκιά αγωνίστρια, ο Τσου που αναφέρει ήταν ο Τσού Εν Λάι, μανδαρίνος του μαοϊκού καθεστώτος):

…Τον έρωτα άκου πώς υμνεί

Ο Μάο κι ο γίγαντας ο Τσού

Με τη γιγαντιαία τσουτσού

Άρχισε λοιπόν μια μάχη με τους δικούς μας μανδαρίνους, κομματικούς γέρους αλλά και νεότερους στην ηγεσία του ‘Ρήγα’, που απαιτούσαν τα ποιήματα να ριφθούν στο πυρ το εξώτερον. Όμως ο Μανόλης ήδη είχε αρχίσει να μας δίνει ‘κλειδιά’ για τον γρίφο. Σε ένα προγενέστερο ποίημα, ο Μανούσος Φάσσης είχε γράψει:

…Ημουν ψόφιος απ’ τη νύστα

Κι είπα στην ρεσεψιονίστα

Θέλω άνεσιν σουίτας

Είμαι ποιητής της ήττας

«Παιδιά, συνέλθετε», θυμάμαι πως φώναζα, «ο Μανούσος Φάσσης ποιητής της ήττας; Δεν βλέπετε ότι ο Μανόλης δίνει τα κλειδιά για να τον αναγνωρίσουμε; Και, σε κάθε περίπτωση, θάχετε τα μούτρα σε ένα-δυό χρόνια να σας κοπανάνε ότι ξαναλογοκρίνατε τον Αναγνωστάκη, αυτή τη φορά ως ανανεωτές;»

Τα ποιήματα δημοσιεύτηκαν και οι κνίτες, που τότε ήταν στρατός κατοχής μέσα στα ΑΕΙ, τα φωτοτυπούσαν και τα μοίραζαν, για να δουν όλοι την κατάντια των ρεβιζιονιστών. Το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο απ’ αυτό που περίμεναν, άγριο γέλιο σ’ όλες τις σχολές.

Δεν ήταν βέβαια αυτό που προκάλεσε το να μείνει το ΚΚΕεσωτερικού εκτός Βουλής τον Οκτώβριο του 81, αλλά η συνολική επιλογή της Ελλάδας να μπει στον Τρίτο Κόσμο ψηφίζοντας τον Ανδρέα για σοσιαλισμό στις 18.

Λίγα χρόνια αργότερα, ο Λιόντης ήταν αυτός που θα δημοσίευε την μεγάλη ‘αποκάλυψη’, την πραγματική ταυτότητα του Μανούσου Φάσση. Εγώ είχα προ πολλού ‘πάει σπίτι μου’ και, διαβάζοντας πια όλο το ιστορικό, σκεφτόμουν με τρόμο ότι μπορούσα να είχα λογοκρίνει τον Αναγνωστάκη!

*Υπεύθυνη για το κείμενο η Ελένη Σκάβδη, δημοσιογράφος που μας τροφοδοτεί με το αστείρευτο πνεύμα της

Read More

''ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΒΑΣΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ'' από ΣΥΡΙΖΑ ΑΧΑΪΑΣ

 

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 11 Ιουνίου 2021, στο Θεατράκι

της Μαρίνας στην Πάτρα, η ανοιχτή εκδήλωση - συζήτηση της Οργάνωσης Μελών

Εκπαιδευτικών του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Αχαΐας με θέμα «Ελάχιστη

Βάση Εισαγωγής – Ο αποκλεισμός χιλιάδων εισακτέων από τα δημόσια

πανεπιστήμια και η ραγδαία αύξηση των μορφωτικών ανισοτήτων».

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα σύντομο χαιρετισμό από τον Φώτη Βασιλακόπουλο,

Γραμματέα του ΔΣ της Α ΕΛΜΕ Αχαΐας και Συντονιστή της ΟΜ Εκπαιδευτικών, ο

οποίος συντόνισε και την εκδήλωση – συζήτηση. Στη συνέχεια το λόγο έλαβαν οι

ομιλητές και συγκεκριμένα ο Δημήτρης Μπαξεβανάκης, πρώην Υφυπουργός

Παιδείας, ο Δημοσθένης Παπασταμόπουλος, συντονιστής του Τμήματος Παιδείας

ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ο Παντελής Κυπριανός, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών.

Ο Δημήτρης Μπαξεβανάκης τόνισε ότι η απόφαση για τη μείωση του αριθμού

εισακτέων εντάσσεται στην πολιτική ιδεοληψία της ΝΔ ενάντια σε κάθε δημόσια

δομή και στο κοινωνικό κράτος. Στόχος της είναι η αύξηση των πελατών στα

ιδιωτικά κολέγια και η υποβάθμιση των δημοσίων Πανεπιστήμιων.

Ο Δημοσθένης Παπασταμόπουλος ανέφερε ότι με το νέο σύστημα θα μείνουν εκτός

πανεπιστημιακών σχολών περίπου 30.000 υποψήφιοι ανεξάρτητα των επιδόσεων

τους και τις χιλιάδες θέσεις κενές. Σημείωσε ότι για εμάς το δικαίωμα στη μόρφωση

για το κάθε παιδί είναι αδιαπραγμάτευτο. Ανέφερε επίσης ότι δεν πρέπει να μείνει

καμία θέση κενή, ειδικά φέτος που οι υποψήφιοι έχουν περάσει από της

συμπληγάδες της πανδημίας, και ότι ο νόμος δεν πρέπει να εφαρμοστεί.

Ο Παντελής Κυπριανός αναφέρθηκε στις μελέτες που έχουν γίνει και καταρρίπτουν

τα ψεύδη της κυβέρνησής. Για παράδειγμα ο μέσος όρος όσων δεν αποφοιτούν από

τα πανεπιστήμια στη χώρα μας είναι όσο και ο μέσος όρος της ΕΕ και η εγκατάλειψη των σπουδών δεν σχετίζεται με τη χαμηλή βαθμολογία στις

εισαγωγικές εξετάσεις. Ανέφερε επίσης ότι με το νέο σύστημα θα πληγούν

ιδιαίτερα τα περιφερειακά πανεπιστήμια και ανάμεσά τους και το Πανεπιστήμιο

Πατρών.

Στη συζήτηση παρευρέθηκαν και τοποθετήθηκαν οι Βουλευτές Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ

–Προοδευτική Συμμαχία. Ο Κώστας Μάρκου αναφέρθηκε στο μύθο της δεξιάς για

το δήθεν υποβαθμισμένο επίπεδο σπουδών των ελληνικών πανεπιστήμιων ενώ η

Σία Αναγνωστοπούλου επεσήμανε ότι το μέτρο είναι ταξικό και εντάσσεται στη

γενικότερη κατεύθυνση του νεοφιλελεύθερου δόγματός για ιδιωτικοποιήσεις και

περιθωριοποίηση των οικονομικά αδύναμων.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τοποθετήσεις εκπαιδευτικών και φοιτητών που

εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για τις αντιδραστικές πολιτικές της κυβέρνησης που

πλήττουν την παιδεία, αλλά και με ανάσες αισιοδοξίας για τη ζωή και τους αγώνες

που συνεχίζονται καθώς ήταν η πρώτη με φυσική παρουσία, μετά από τόσο καιρό.

Read More

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ της Σίας Αναγνωστοπούλου*

 

Το 2019 η Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή της Βουλής, στην οποία είχα την τιμή να προεδρεύω, με την πολύτιμη συμβολή και συνεργασία Επιστημονικής επιτροπής ,συνέταξε πόρισμα (το οποίο και επισυνάπτουμε) το οποίο υπογράμμιζε μεταξύ άλλων, ‘’την αναγκαιότητα να επανεξεταστούν και να αμφισβητηθούν τυχόν στερεοτυπικές στάσεις και συντηρητικές κοινωνικές νοοτροπίες που συμβάλλουν στη δημογραφική γήρανση , μέσα από τη δημογραφική παιδεία στα σχολεία και την ενημέρωση για τις προκλήσεις που αναδύονται για τις σύγχρονες κοινωνίες’’.

Στις πολυάριθμες συνεδριάσεις που πραγματοποιήσαμε επί δύο χρόνια, στις ακροάσεις φορέων από το ευρύτερο κοινωνικό φάσμα, από όλη την κοινωνία των πολιτών, από τις πρώτες κιόλας συζητήσεις, η διακομματική επιτροπή διαπίστωσε ότι η ολοκληρωμένη προσέγγιση του θέματος απαιτεί την δημιουργία επιτελικής δομής σε επίπεδο κεντρικής Διοίκησης. Στο παράρτημα μάλιστα των πολιτικών κατευθύνσεων και προτάσεων δινόταν χαρακτηριστική έμφαση στο ότι ‘’Η απόκτηση παιδιών και ο γονεϊκός ρόλος δεν συνιστά υποχρέωση των πολιτών προς την κοινωνία με σκοπό την ανάσχεση της δημογραφικής συρρίκνωσης. Η αναπαραγωγική διαδικασία είναι προσωπική επιθυμία και επιλογή και όπως έχει προαναφερθεί, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του σώματος είναι ισοδύναμο και ισάξιο με το δικαίωμα στην τεκνοποιία και την γονεϊκότητα.’’

Το πόρισμα αυτό είχε τη συναίνεση της πλειοψηφίας του κοινοβουλίου, πλην των κομμάτων του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής που κατέθεσαν δικές τους εισηγήσεις .

Τι ακριβώς μεσολάβησε από το 2019 μέχρι σήμερα που μάθαμε ότι πρόκειται να διεξαχθεί το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας, αρχικά υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας και της κυβέρνησης, με επιστήμονες αλλά και εκπροσώπους της Εκκλησίας; «Της Πολιτείας» δηλαδή «και των φορέων της» που «θα μεταλαμπαδεύσουν το μήνυμα προς όλους ότι η τεκνοποίηση και η δημιουργία οικογένειας είναι η χαρά της ζωής, η αντιρρόπηση της υπογεννητικότητας, η δημοσιονομική εξασφάλιση ενός κράτους προοπτικής που δεν φθίνει αλλά ακμάζει που δεν “γερνάει” αλλά σφύζει από δημιουργία και ανάπτυξη. Ενός κράτους που πρέπει να μην επικεντρώνεται στα άκρα, στην περίθαλψη των παιδιών και των ηλικιωμένων!!, αλλά να εστιάζει στον κεντρικό πυλώνα, που είναι τα ζευγάρια της αναπαραγωγικής ηλικίας», όπως λέει και η πρόσκληση.

Στόχος του συνεδρίου όπως διαβάζουμε, είναι να αναδειχθεί « η ανάγκη της επαγρύπνησης από την νεότητα, ακόμα και την εφηβεία, για την προάσπιση της γονιμότητάς τους με τον σωστό οικογενειακό προγραμματισμό και με την επαναφορά του προτύπου δημιουργίας «πυρηνικής» οικογένειας ενωρίς, παράλληλα με την υλοποίηση των επαγγελματικών προσδοκιών, με την κατάκτηση της επιστημονικής καταξίωσης και αναγνώρισης και κάπου αλλού Να εκλείψουν τα ζευγάρια εκείνα που λόγω της μη ενημέρωσης των είναι υπογόνιμα και επομένως άτεκνα σε προχωρημένη ηλικία“.

Το συνέδριο μάλιστα συνοδευόταν και από ένα απαράδεκτο διαφημιστικό τρέιλερ που ενοχοποιούσε τη γυναίκα και την παρουσίαζε ως το μείζον υποκείμενο της αναπαραγωγικής διαδικασίας. Το βίντεο, μετά την κατακραυγή που δημιουργήθηκε, αποσύρθηκε.

Ποιους σκοπούς εξυπηρετεί στην πραγματικότητα ένα τέτοιο συνέδριο ως προς την ανάσχεση του δημογραφικού προβλήματος ; Η πολιτεία πόσο έχει λάβει υπόψη της την έκθεση της Βουλής; Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κορυφαίος πολιτειακός θεσμός της χώρας, που είχε την πρόθεση να χορηγήσει την αιγίδα της στο συνέδριο, γνωστή για τις ευαισθησίες της σε σχέση με την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, είχε διαβάσει το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής Δημογραφικού; Για ποιους λόγους θα νομιμοποιούσε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη χώρα μας, με την παρουσία της, το περιεχόμενο ενός τόσο αντιδραστικού συνεδρίου που προσβάλει τη σύνθετη διάσταση της γυναίκας και την περιορίζει μόνο στο ρόλο της μητέρας - σωτήρα του έθνους; Αλήθεια ο υπόλοιπος πληθυσμός, οι μη ‘’ομοαίματοι και ομόγλωσσοι’’ συμπολίτες μας, δεν είναι στα σχέδια διάσωσης των συντελεστών του συνεδρίου ; Και αν η ΠτΔ δεν ενοχλήθηκε από το αναχρονιστικό περιεχόμενο των προγραμματισμένων ομιλιών ,όπως αυτές διαφαίνονται από τους τίτλους, συμφωνούσε με τον αποκλεισμό μεγάλου μέρους του πληθυσμού από τις στοχεύσεις του συνεδρίου;

Η ανάσχεση της δημογραφικής συρρίκνωσης δεν έχει να κάνει με την παλινδρόμηση της πολιτείας δεκαετίες πίσω, στον κοινωνικό Μεσαίωνα του Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια ‘’για να μην αφανιστεί το έθνος’’, αλλά με την προσαρμογή των πολιτικών της στα σύγχρονα δεδομένα που δημιουργεί η εξέλιξη των κοινωνιών.

Εξάλλου, οι χώρες που ο δημογραφικός σχεδιασμός έφερε στο επίκεντρο των πολιτικών τη συμφιλίωση επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, την ανάσχεση όλων των έμφυλων ανισοτήτων, τις παροχές στήριξης όλων των νοικοκυριών και όχι μόνο αυτών που προκύπτουν από το παραδοσιακό μοντέλο του γάμου( μονογονεικές, ΛΟΑΤΚΙ οικογένειες κ.λπ.), την προάσπιση των εργασιακών σχέσεων-που αντιθέτως σαρώνει και συνθλίβει ο οδοστρωτήρας του εκτρωματικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη και μετατρέπει γυναίκες και άντρες εργαζόμενους σε αναλώσιμο υλικό μιας χρήσης- η προσφορά θέσεων εργασίας, το κοινωνικό κράτος εν γένει, είδαν την άνοδο των θετικών δημογραφικών δεικτών .

Βασική προϋπόθεση λοιπόν για τη διαμόρφωση μιας δημογραφικής ανάκαμψης, είναι η αισιοδοξία που αισθάνονται οι πολίτες για το μέλλον τους και όχι η μετατροπή της γυναίκας σε μηχανή τεκνοποίησης , με βαθμό αξιολόγησης έναν δείκτη ικανότητας προς αναπαραγωγή και με εμπορευματοποιημένες και πανάκριβες ιατρικές διαδικασίες που προωθούνται ανεξέλεγκτα από ιδιωτικά συμφέροντα .

Σημαντικό επίσης είναι ότι αρκετοί πολιτειακοί παράγοντες ,φορείς, αλλά και η ΠτΔ απέσυραν τη συμμετοχή τους από το συνέδριο μετά τις κοινωνικές αντιδράσεις, αναγκαίο όμως είναι να ζητήσουν και μια συγγνώμη. Και οι ιατρικές σχολές των πανεπιστημίων ας ξανασκεφτούν αν πράγματι αυτό το συνέδριο εξυπηρετεί την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος ή αν είναι μια μεταμοντέρνα alt right αντίληψη, όπου η επιστήμη βαδίζει χέρι, χέρι με αναχρονιστικές αντιλήψεις

*η Σία Αναγνωστοπούλου είναι βουλεύτρια ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ Αχαΐας, τομεάρχης Πολιτισμού, πρώην υπουργός

Read More

ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΑ ΤΕΡΑΤΑ του Αλεξανδρινού Οικονομίδη*

 

Και ξαφνικά "επήλθε Κάθαρση"... Που; Σε μια ανάλγητη Κοινωνία ανθρωπόμορφων τεράτων που σιχαίνονται το διαφορετικό, πολεμάνε μετά μανίας το άλλο και κρύβουν κάτω από το κόκκινο χαλί της επίπλαστης κοινωνικής γαλήνης τα πραγματικά εγκλήματα.

Και ξαφνικά "επήλθε Κάθαρση"...Που; Σε μια ενοχική κοινωνία που έμαθε να σιωπά στη ψυχική και σωματική κακοποίηση, σε μια κοινωνία που ανεβάζει στο βάθρο τον θύτη και πετάει στο βόθρο το θύμα.

Και ξαφνικά "επήλθε Κάθαρση"...Που; Σε μια κοινωνία που η μιζέρια είναι πλέον δεδομένη καθημερινότητα, που το τι θα πει ο κόσμος αποτελεί ανώτατο νομικό μετρό και πλαίσιο. Που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα γιατί ίσως είναι αλλιώτικο απ' τα άλλα. Εκεί που χέρια οπλίζονται καθημερινά για ψύλλου πήδημα, επειδή κάποιος, κάπου ξύπνησε στραβά, παράξενα και θέλει να αποβάλει το κόμπλεξ του και την κακία του στους άλλους, κυρίως στους αδύναμους.

Και ξαφνικά "επήλθε Κάθαρση"...Που; Σε μια κοινωνία που η Αγία Οικογένεια αποκτά νόημα, σάρκα και οστά βαδίζοντας στο "Έτσι τα βρήκαμε από τους παλιούς". Στη κοινωνία που αρέσκεται σε κτηνωδίες και επιθέσεις άγριας αγέλης που έχει αντιληφθεί την μοναχική και ίσως αδύναμη φύση του υποψήφιου θύματος.

Και ξαφνικά "επήλθε Κάθαρση"...Που; Σε μια κοινωνία που μεταλλάσσει τα κόμπλεξ σε επίδειξη ισχύος, το σκοταδισμό σε παράδοση, την αγριάδα σε άμυνα, το τσαμπουκά σε προσόν και τον τραμπουκισμό σε σκληραγώγηση, εντελώς αυθαίρετα.

Και μέσα στη δίνη των χιλιάδων κοινωνικών προβλημάτων, έχεις και τον σκατοψυχο τύπο της διπλανής πόρτας, να χαίρεται και να σου κουνάει το δάχτυλο με την υποτιθέμενη και συνάμα αρρωστημένη κάθαρση του.

Που τώρα βρήκε ας πούμε να του θιχτεί η αισθητική του, ο ανδρισμός του, το αρχαιοελληνικό DNA του, ο εγωισμός του, η δημόσια αιδώ του, τα ήθη και τα έθιμα του και το αξιακο του σύστημα.

Ο σκατόψυχος της διπλανής πόρτας, που ενοχλείται συνήθως επιλεκτικά, βγάζοντας από μέσα του την απίστευτη κακία που έχει συσσωρεύσει και κουβαλά τόσα χρόνια και που πρέπει να ξεράσει στη μάπα μας.

Αυτός που το βουλωνει πάντα, όσο ο νταής γείτονας κακοποιεί την γυναίκα του και που ελαφρά τη καρδία θα τους χαιρετήσει την επομενη στο ασανσέρ, χωρίς να νιώθει ενοχή που θα την δει με βουλωμένο μάτι.

Αυτός που θα αδιαφορησει επιδεικτικά

για τον μπάρμπα στη γωνία που έχει στριμώξει το πιτσιρίκι αλλά αμέσως θα πάρει τηλέφωνο να δει που είναι το παιδί του. Αυτός που θα πάει να "ξεσκασει" στη "πουτάνα προσφυγοπούλα" για 10 ευρώ, υλοποιώντας κάθε αρρωστημένη φαντασίωση του, αλλά στο καφενέ θα κράξει.

Αυτός που θα πάει να βοηθήσει ως δήθεν χριστιανός την χωρισμένη γειτόνισσα στην ηλικία της κόρης του, με σκοπό να την ρίξει στο κρεβάτι. Αυτός που θα διδάξει στον κακομαθημένο κανακάρη του την τοξική αρρενωπότητα του "Όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες" κι εσύ είσαι ο κυνηγός άντρας.

Αυτός που θα πει αμέσως μετά απ' έναν βιασμό πως έφταιγε το θύμα. Αυτός που απλώνει χέρι σε γυναίκες και παιδιά επειδή είναι παραδοσιακός άντρας. Αυτός που πιστεύει σε πούστηδες, ανύπαντρες πουτάνες μάνες, χωρισμένες πορνες με παιδιά, σε λαθρομετανάστες κτλ. Αυτός που έχει παραπάνω αέρα απ όσο πρέπει μέσα στο σώβρακο και θεωρεί πως οι γυναίκες υπάλληλοι του ανήκουν και πως θα τις πηδήξει ο κόσμος να χαλάσει, ε, Αυτός μαζί άλλους του συναφιού του ΕΝΟΧΛΗΘΗΚΕ!!!

Ενοχλήθηκε αισθητικά και προσβλήθηκε από τον 64χρονο Δημήτρη Καλογιάννη ή αλλιώς από την Δήμητρα της Λέσβου!!! Αυτός, το παιδί του και χιλιάδες σαν αυτόν ειρωνεύτηκαν, χλεύασαν αποπήραν, τραμπούκισαν, επιτέθηκαν, λοιδορήσαν, καταράστηκαν, απέκλεισαν, τρόμαξαν και βασάνισαν ένα αβοήθητο και μοναχικό πλάσμα που παρά τις συμφορές και την διαφορετικότητα του, κουβαλούσε μέσα του μόνο καλοσύνη. Και την ίδια ώρα χιλιάδες "αυτοί" κάνουν ακριβώς τα ίδια και χειρότερα σε άλλα κατατρεγμένα πλάσματα. Και όλο αυτό το ζήτημα το συμπυκνώνουν δήθεν με λύπη σε ένα υποκριτικό "Κρίμα".

Σιχαίνομαι πραγματικά με όλη μου την δύναμη και νιώθω αηδία... Και μη διανοηθεί κανένας να μου πει ότι λαϊκίζω και ότι τα παραλέω, γιατί πραγματικά κουράστηκα και σιχάθηκα με τις σεμνοτυφίες σας και τους αμοραλισμούς σας. Έλεος

*ο Αλ.Οικονομίδης είναι νομικός

Read More

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ του Πέτρου Καλκανδή*

 

Στα χρόνια που πολτοποιούν βιβλία, θεωρούνται αποδεικτικά στοιχεία έκνομης δράσης άδεια μπουκάλια, κατηγορεί η ΝΔ την ΕΣΗΕΑ για fake news, κάνουν τη ζωή μας λάστιχο, δεν μας αναλογεί καμία υπεράσπιση κανενός δικαιώματος μας.

Μας αναλογεί μια μεγάλη κοινωνική αντεπίθεση.

Ας κάνουμε ένα πρώτο μεγάλο βήμα σε έναν αγώνα δρόμου που έχουμε να δώσουμε. Ας γίνουμε ορατοί/ες.

Ας βγούμε στο δρόμο.

Γιατί αν δεν μοιραστούμε κοινούς αγώνες, θα μοιραστούμε ήττες

* ο Π. Καλκανδής είναι πολιτικός επιστήμονας,αρθρογράφος, μέλος της Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ

Σύνταξη ιστολογίου: το κείμενο αναφέρεται στην απεργία της 10/6/2021 ενάντια στο εργατοκτόνο νομοσχέδιο της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης

Read More

ΟΙ ΛΑΪΚΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ του Ανδρέα Ριζούλη*

 Αυτή είναι η κατάσταση στις Νότιες εργατικές συνοικίες της πόλης.

Η αντιδημαρχία πρασίνου παίρνει το παράσημο αδιαφορίας.

Το τμήμα πρασίνου αυτό της ανικανότητας.

Μη πείτε για έλλειψη προσωπικού, έχετε να φανείτε στην περιοχή από το Νοέμβρη.

Δήμαρχε κάποτε είπες πως οι υποβαθμισμένες λαϊκές γειτονιές είναι προτεραιότητα.

Δεν θέλουμε προτεραιότητα, θέλουμε αξιοπρέπεια.

Επειδή μόνο εσύ μπορείς να το λύσεις. Ή λύσε το ή όλα τα παράσημα είναι δικά σου.

ΥΓ. Η πλάκα είναι πως καλείτε τους ιδιώτες να καθαρίσουν τα οικόπεδα τους. Το παράδειγμα σας θα ακολουθήσουν.

* Ο Ανδρέας Ριζούλης είναι δάσκαλος, πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας

Read More

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΣΥ του Ανδρέα Ξανθού

 Στην υγειονομική συγκυρία και στις χθεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για το ΕΣΥ αναφέρθηκε μιλώντας στο Κανάλι1 (το δημοτικό ραδιόφωνο του Πειραιά) στις 2 Ιούνη 2021, ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία βουλευτής Ανδρέας Ξανθός.

Ο Α. Ξανθός δήλωσε ότι οι αναφορές του κ. Μητσοτάκη για την Υγεία στο συνέδριο του «Πρώτου Θέματος» και του ιστότοπου ygeiamou, αποδεικνύουν ότι ο πρωθυπουργός εξακολουθεί να έχει νεοφιλελεύθερες εμμονές για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Η δήλωση του μάλιστα ότι «το ΕΣΥ δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικά κρατικό», στην ουσία αναιρεί τον ιδρυτικό νόμο του ΕΣΥ, τον οποίο φυσικά η ΝΔ καταψήφισε. Θα έπρεπε να γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που ήταν η μεγάλη κοινωνική τομή της μεταπολίτευσης, αποτελείται αποκλειστικά από δημόσιες δομές (νοσοκομεία-Κέντρα Υγείας-ΠΙ), είναι «ενιαίο, αποκεντρωμένο και οργανώνεται με ευθύνη του Κράτους», όπως ρητά αναφέρει ο ν. 1397/1983. 

Είναι προφανές ότι πριν καλά-καλά υποχωρήσει  η οξεία φάση της πανδημίας, η κυβέρνηση δια του Πρωθυπουργού παρουσιάζει το βασικό πολιτικό της σχέδιο για την Υγεία, που είναι το άνοιγμα του ΕΣΥ στην αγορά και οι Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). 

Όπως επεσήμανε ο Α.Ξανθός «ο ιδιωτικός τομέας επιμελώς και με πολιτική επιλογή κρατήθηκε έξω από τη διαχείριση της πανδημίας, ανέλαβε επικουρικό ρόλο σε μη Covid περιστατικά και ενώ έχει το 30% των κλινών δεν θεράπευσε ούτε το 5% των νοσηλευομένων ασθενών με κορωνοιό. Αυτό δεν μπορεί να αποτελεί μοντέλο συνεργασίας».

Δυστυχώς ο  κ. Μητσοτάκης δεν κατάλαβε τίποτα από την υγειονομική κρίση. 

Αντί να δεσμευτεί για τη σοβαρή ενίσχυση των δημόσιων δομών με επιπλέον πόρους  (ανθρώπινους και υλικούς), αντί να παρουσιάσει ένα πολυετές πλάνο μαζικών μόνιμων  προσλήψεων και μια σοβαρή αναβάθμιση του ιατρικού μισθολογίου και των αποδοχών των εργαζομένων του ΕΣΥ, επανέφερε για άλλη μια φορά την ατζέντα της σταδιακής ιδιωτικοποίησης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. 

Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει ούτε όραμα για τη στήριξη του ΕΣΥ, ούτε σχέδιο γενναίας επένδυσης στις δημόσιες δομές υγείας, στροφής στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και στην κοινοτική φροντίδα και αναδιοργάνωσης των Υπηρεσιών  Δημόσιας Υγείας της χώρας. Αυτό είναι το καθολικό κοινωνικό αίτημα μετά τη πανδημία. Το ΕΣΥ έχει ήδη αποδιοργανωθεί λόγω της «κοβιντοποίησης» του επί ένα χρόνο. Η στρατηγική των ΣΔΙΤ θα του δώσει τη «χαριστική βολή».

Read More