Δεν ξέρω τι ενοχλεί περισσότερο τελικά. Η επαγγελματοποίηση της πολιτικής που υποκύπτει στο «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»; Η εργαλειοποίηση της δημοσιογραφίας; Ή τα κριτήρια με βάση τα οποία επελέγη η νέα εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ;
Τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο το στερεοτυπικό «μητέρα και γυναίκα» ως «προαπαιτούμενο» αλλά πρώτιστα το γεγονός ότι προτάχθηκε η λάμψη του τηλεαστέρα και όχι η ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση ενός μέλους του κόμματος.
Άραγε κανείς/μία δεν κρίθηκε άξιος-α από τα 185.000 μέλη να εκπροσωπήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Κανείς-μία σύντροφος-ισσα δεν κρίθηκε ικανός-η να αρθρώσει λόγο δομημένο, στέρεο και ευθύβολο απέναντι στην κυβέρνηση;
- Με ενοχλεί όμως εξίσου εδώ και πολύ καιρό η άκριτη αποδοχή και οι ιαχές θριάμβου, τα χειροκροτήματα και οι ζητωκραυγές για κάθε, μα κάθε επιλογή της ηγεσίας. Ο σεβασμός και η εκτίμηση προς την ηγεσία δεν εκφράζεται με παλαμάκια, η κριτική δεν είναι «νερό στον μύλο» της κυβέρνησης και τα μέλη δεν είναι αμέτοχοι παρατηρητές.
Η αλφαβήτα μας που κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Κρίμα. . .
* η Φωτεινή Βάκη είναι καθηγήτρια Πανεπιστημίου, πρώην βουλεύτρια Κέρκυρας ΣΥΡΙΖΑ
