Ο παπά Σταύρος Καρπαθιωτάκης, ο στρατιωτικός, τότε, ιερέας, που κήδεψε τον Καζαντζάκη 61 χρόνια πριν, έφυγε πριν από λίγο από τη ζωή, στα 86 του χρόνια.(25/8/2018)
Ο παπά Σταύρος, που δεν υπέκυψε στην απαγόρευση της επίσημης Εκκλησίας και ήταν εκείνος που παρέστη στο Μαρτινένγκο, έφυγε ήσυχα στο σπίτι του.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 12 το μεσημέρι στον Άη Γιάννη, στο Ηράκλειο.Ο τάφος του σπουδαίου Κρητικού συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη (1883-1957) βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο των Τειχών του Ηρακλείου, τον προμαχώνα Μαρτινένγκο , έχοντας πανοραμική θέα στην άχαρη, αλλά τόσο ιστορική, τσιμεντούπολη του Ηρακλείου. Τα έργα του «ο Τελευταίος Πειρασμός», «ο Χριστός ξανασταυρώνεται» και «Καπετάν Μιχάλης» χαρακτηρίστηκαν «αντιχριστιανικά» και «ιερόσυλα» και είχαν φέρει την εκκλησία πολύ κοντά στον αφορισμό του συγγραφέα το 1955. Ο αφορισμός δεν έγινε ποτέ, αλλά η Εκκλησία της Ελλάδος ζήτησε την απαγόρευση κυκλοφορίας των βιβλίων.
Ο Νίκος Καζαντζάκης πέθανε από λευχαιμία στις 26 Οκτωβρίου 1957 στη Γερμανία. Αρχικά, όταν η σορός έφτασε στην Αθήνα στις 4 Νοεμβρίου ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Θεόκλητος δεν έδωσε άδεια να τεθεί η σωρός του σε λαϊκό προσκύνημα σε ναό των Αθηνών. Έτσι έμεινε στο νεκροτομείο έως την επιστροφή στην πατρίδα του την Κρήτη.
Στις 5 Νοεμβρίου, η σορός τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στον ιερό ναό του Αγίου Μηνά. Την επόμενη ημέρα το πρωί τελέστηκε η νεκρώσιμη ακολουθία υπό τον Μητροπολίτη Κρήτης Ευγένιο και υπό την παρουσία του Υπουργού Παιδείας Γεροκοστόπουλου, ενώ παράλληλα έξω από τον ναό, φανατικοί έκαιγαν εφημερίδες και φώναζαν. Η σορός μεταφέρθηκε στην τελευταία κατοικία του Καζαντζάκη, τον προμαχώνα του Μαρτινέγκο, συνοδεία τεράστιου πλήθους.
Η σορός του μεταφέρθηκε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας. Στο Φράιμπουργκ μετέβη η δικηγόρος Αγνή Ρουσοπούλου. Η Ελένη Καζαντζάκη ζήτησε από την Εκκλησία της Ελλάδος να τεθεί η σορός του σε λαϊκό προσκύνημα, επιθυμία την οποία ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Θεόκλητος Β΄ απέρριψε με τη δικαιολογία του ότι υπήρχαν σχετικοί φόβοι πρόκλησης επεισοδίων εκ μέρους παραεκκλησιαστικών οργανώσεων. Μάλιστα εστάλησαν σχετικά τηλεγραφήματα προς τον Αρχιεπίσκοπο.] Έτσι, η σορός του συγγραφέα μεταφέρθηκε στο Ηράκλειο. Συνοδευόταν από την σύζυγό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου και τον Κακριδή. Το αεροσκάφος για τη μεταφορά διέθεσε ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Έπειτα από μεγάλη λειτουργία στον Ναό του Αγίου Μηνά, η οποία εψάλη στις 11 το πρωί παρουσία του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ευγενίου και 17 ακόμη ιερέων, έγινε η ταφή του Νίκου Καζαντζάκη, στην οποία όμως εκείνοι δεν συμμετείχαν κατόπιν απαγόρευσης του Αρχιεπισκόπου.
Η ταφή έγινε στην Τάπια Μαρτινέγκο, πάνω στα βενετσιάνικα τείχη τού Ηρακλείου, διότι η ταφή του σε νεκροταφείο απαγορεύτηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος. Τη σορό συνόδευσαν ο τότε υπουργός Παιδείας Αχιλλέας Κ. Γεροκωστόπουλος και ο στρατιωτικός ιερέας Σταύρος Καρπαθιωτάκης, ο οποίος αργότερα τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης είκοσι ημερών,επειδή απουσίαζε από την υπηρεσία του χωρίς άδεια]
Η ταφή έγινε στην Τάπια Μαρτινέγκο, πάνω στα βενετσιάνικα τείχη τού Ηρακλείου, διότι η ταφή του σε νεκροταφείο απαγορεύτηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος. Τη σορό συνόδευσαν ο τότε υπουργός Παιδείας Αχιλλέας Κ. Γεροκωστόπουλος και ο στρατιωτικός ιερέας Σταύρος Καρπαθιωτάκης, ο οποίος αργότερα τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης είκοσι ημερών,επειδή απουσίαζε από την υπηρεσία του χωρίς άδεια]
Ο τάφος του είναι λιτός με ένα ξύλινο σταυρό και μια πλάκα με χαραγμένη τη διάσημη φράση που έγραψε ο ίδιος:
”Δεν ελπίζω τίποτε. Δεν φοβάμαι τίποτε. Είμαι ελεύθερος”.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου