Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ

Παλιά ήταν το σπίτι του Ιωάννη Καραμανδάνη,ενός από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της πόλης μας.
Ο Καραμανδάνης το δώρησε για να γίνει το Μουσείο το 1936. 
Γωνία Αράτου και Μαιζώνος!
Οταν το μουσείο απέκτησε την εξαιρετική στέγη που διαθέτει  σήμερα,έμεινε φάντασμα.
Ευτυχώς μεταφέρηκε εκεί το Δημοτικό Ωδείο Πατρών.
Βέβαια μιλάμε για μια κοινωνία που εκτός από εμάς έχει και υπάνθρωπους σαν μέλη της!
Δεν λέω ζώα γιατί θα προσβάλω τα ζώα και δεν μου φταίνε τίποτε!

Μιλάω για τα ανθρωποειδή δίποδα που έχουν καταντήσει το κτήριο σαν τα σπίτια που ζούνε!

Αφίσες,συνθήματα και ό,τι άλλο μπορεί να σχεδιάσει ο νοσηρός εγκέφαλος ή ό,τι τέλος πάντων έχουν μέσα στο κρανίο τους που θυμίζει εγκέφαλο,το βλέπουμε στους εξωτερικούς τοίχους του!


Ομως εντάξει έχουμε γύρω μας ανθρωποειδή, έχουμε όμως και Δήμο που έχει εργάτες που μπορούν να τα ξύσουν να τα βάψουν με λίγα χρήματα και να αποκαταστήσουν έτσι ΑΜΕΣΑ το χάλι αυτό που βλέπουμε ΟΛΟΙ μας και δυστυχώς έχουμε εθιστεί στην βρωμιά του,όπως οι ναρκομανείς στα ναρκωτικά.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου